Po raz pierwszy tłumaczenie zegarów w celu oszczędzania zasobów energetycznych zostało przeprowadzone w 1908 roku w Wielkiej Brytanii. Sam pomysł tłumaczenia wskazówek godzinowych należy do Benjamina Franklina, męża stanu i jednego z autorów Deklaracji Niepodległości USA.
Obecnie zegary tłumaczone są w ponad 100 ze 192 krajów świata. Zegary są tłumaczone na wszystkich szerokościach geograficznych, od Kanady po Australię. Tymczasem są kraje, które z różnych powodów nie widzą sensu w tłumaczeniu strzałek.
Afryka
Na kontynencie afrykańskim zegarki tłumaczą tylko trzy państwa – Namibia, Tunezja i Egipt. Pozostałe 59 krajów zrezygnowało z tego przedsięwzięcia. Tymczasem w stanach równikowych przejście na czas zimowy/letni nigdy nie zostało wprowadzone. Należą do nich Kenia, Gabon, Kongo, Tanzania, Somalia, Gwinea Równikowa i inne.
Europa
Spośród wszystkich krajów europejskich tylko Białoruś, Rosja i Islandia nie poruszają strzałkami. Czas Islandii jest taki sam jak czas Greenwich i tylko latem jest o godzinę za Londynem. Z biegiem czasu w Rosji rozwinęła się bardzo ciekawa sytuacja. Władze rosyjskie postanowiły zrezygnować z tłumaczenia zegarów, motywując swoją decyzję chęcią powrotu do światowej praktyki liczenia czasu. Jednak później zmienili zdanie i wkrótce mieszkańcy Rosji będą ponownie ustawiać zegary dwa razy w roku.
Azja
Z różnych powodów takie kraje azjatyckie, jak Korea Południowa i Północna, Wietnam, Afganistan, Indie, Singapur, Filipiny, Chiny i Japonia, a także niektóre środkowoazjatyckie republiki WNP, kiedyś odmówiły gry z czasem.
Tak więc Kraj Kwitnącej Wiśni postanowił zrezygnować z tłumaczenia godzin z powodów moralnych. Faktem jest, że czas letni w tym stanie był egzekwowany w okresie powojennym przez władze okupacyjne. Ustawienie zegara spotkało się wówczas z dezaprobatą większości Japończyków. Wydłużenie dnia pracy dla ludzi wycieńczonych głodem, wojną i zniszczeniem było postrzegane jako intrygi najeźdźców.
Ameryka Północna i Południowa
W Ameryce Środkowej konwersja czasu ma miejsce w Hondurasie, na Kubie, w większości w Meksyku i wielu małych krajach wyspiarskich. Panama, Gwatemala, Wenezuela, Nikaragua, Kolumbia, Ekwador i inne mniejsze kraje w tym regionie nie tłumaczą swoich wskazówek godzinowych.
W Kanadzie i USA zegary zmieniane są dwa razy w roku. Jednak nie wszystkie stany w tych stanach Ameryki Północnej stosują się do tej zasady. Tak więc mieszkańcy północno-zachodniej części kanadyjskiej prowincji Ontario oraz amerykańskich stanów Arizona i Hawaje nie poruszają strzałkami.
Australia
Australia częściowo ustawia zegar. Kraj ten jako jeden z pierwszych zaakceptował pomysł przejścia na czas letni i zimowy. Australijczycy tłumaczą strzały od 1917 roku. Jednak nie wszystkie regiony tego stanu wykonują translację strzałek. Stany Terytorium Północnego, Queensland i Australii Zachodniej ignorują „gry z czasem”.
