Języki kaukaskie to duża liczba języków, które nie należą do grup języków indoeuropejskich, ałtajskich czy uralskich, ale którymi posługuje się około 7 milionów ludzi. Niektóre gałęzie rasy kaukaskiej są tak kolorowe, że przemawiają tylko w odległych wioskach.
Języki Kaukazu dzielą się na trzy duże grupy z wieloma gałęziami. Oddział południowy obejmuje gruziński, mingrelski i lazyjski, używany głównie w Turcji. Również język swanecki, szeroko używany na zachodzie Gruzji, można przypisać grupie języków południowych. Północno-zachodnia gałąź językowa to języki abchaski, abaza, adyghe, kabardyno-czerkieski i ubych. Ta grupa jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych, obszar zasięgu to Kabardyno-Bałkaria, Karaczajo-Czerkiesja i Abchazja.
Łączna liczba osób posługujących się tymi językami to około miliona osób. Inną dużą rodziną językową jest rodzina północno-wschodnia, obejmująca języki czeczeński, inguski i batsbi. Jeśli języki czeczeński i inguski stały się głównymi językami w Republice Czeczeńskiej i Inguszetii, to język Batsbi ma bardzo ograniczony obszar zastosowania - małą wioskę w zachodniej Gruzji.
Same języki grupy kaukaskiej mają cechy charakterystyczne od innych języków regionu. System dźwiękowy prezentowany jest w postaci prostych samogłosek i ponad 70 spółgłosek, w niektórych językach jest ich ponad 50 przypadków. Oznacza to, że języki te wchłonęły całą różnorodność form morfologicznych i składniowych charakterystycznych dla języków indoeuropejskich, a jednocześnie pozostały zasadniczo różne.
Historia języków kaukaskich jest niezwykle niesamowita. Przez wiele stuleci każdy język był wspierany i rozwijany poprzez ustną i pisemną sztukę ludową, dzięki czemu w odległych wsiach udało się zachować unikalne dialekty z czasów Alanów. Obecnie tylko język gruziński ma status państwowy i literacki. Jego historia sięga V wieku pne i zawiera wiele dzieł uznanych za dziedzictwo kulturowe. Pomimo całego rozgałęzienia kaukaskiej grupy języków, nie jest jeszcze możliwe udowodnienie ich związku.
Wielu naukowców przedstawiło różne teorie łączenia tych języków w jedną podgrupę terytorialną, ale nie ma jeszcze dowodów historycznych. Kaukaz nadal zadziwia i fascynuje swoją oryginalnością.
