Mieszkańcy dużych miast gotowi są przebyć daleką drogę w poszukiwaniu spokojnego, cichego wypoczynku, który może przywrócić siły psychiczne i dać chwile samotności. Czasami jednak cudowne miejsca znajdują się bardzo blisko megamiast, zachowując przy tym ich wyjątkowość, oryginalność i wyjątkową atmosferę.
Historia i opis klasztoru
80 km od Moskwy znajduje się miejsce, które przyciąga podróżników swoim malowniczym krajobrazem, unikalną architekturą, bogatą historią i duchowością. Mianowicie, w pobliżu wsi Nowy Byt obwodu Czechowa obwodu moskiewskiego, na wysokim brzegu rzeki Lopasnya, znajduje się klasztor Wniebowstąpienia Dawidowa.
Klasztor został założony w XVI wieku przez Dawida Serpuchowskiego, który pochodził z zamożnej i szlacheckiej rodziny, która według popularnej legendy była spokrewniona z rodziną książąt Wiazemskich. Daniel, tak brzmi prawdziwe imię założyciela, jako dziecko zaczął studiować życie świętych. Dorastając, coraz więcej myślał o służbie monastycznej, aw wieku dwudziestu lat udał się do klasztoru Borowskiego do Czcigodnego Starszego Paphnutiusa. Wkrótce starszy tononował Daniela jako mnicha pod imieniem Dawid. Na modlitwie w murach klasztoru Brovsky Dawid spędził około 40 lat. Dopiero w wieku sześćdziesięciu lat postanowił opuścić klasztor i założyć nowy klasztor.
W 1515 roku na pustynnych ziemiach należących do księcia Wasilija Siemionowicza Starodubskiego mnich Dawid założył klasztor, który istnieje do dziś. Oczywiście w ciągu pięciowiecznej historii Pustelni Dawidowa zmieniła się, upadła i ponownie odrodziła.
Pierwsze budowle drewniane zostały zniszczone w 1619 r. przez Litwinów i Kozaków na czele z hetmanem Piotrem Sagajdacznym. Dopiero do 1625 r. udało się wydobyć ze zniszczeń i kontynuować swoją działalność przy znaczącym wsparciu Michaiła Fiodorowicza Romanowa, który zapewnił klasztorowi znaczne korzyści. Ogólnie rzecz biorąc, Pustelnia Świętego Wniebowstąpienia Dawida miała bardzo skromne dochody, co było przyczyną częstego przenoszenia jej posiadłości z jednego klasztoru do drugiego. Dopiero trzecią połowę XVIII wieku można nazwać czasem korzystnym dla klasztoru pod względem wsparcia finansowego. Jednak pod koniec XVIII wieku problemy powróciły i rozpoczęła się nowa fala upadku. Aby wesprzeć istnienie pustyni w 1799 r. postanowiono wprowadzić schronisko, co przyczyniło się do wzrostu liczby braci i przyczyniło się do rozkwitu klasztoru, który trwał i umacniał się w XIX wieku.
Jednak straszne wydarzenia 1917 roku w historii Rosji odcisnęły swoje piętno na działalności Ermitażu Dawida. W październiku 1929 r. klasztor został zamknięty, a zakonnicy wypędzeni. W niektórych miejscach klasztor został prawie doszczętnie zniszczony, majątek splądrowany, a kapliczki zbezczeszczone. I dopiero w 1992 roku, dzięki staraniom mieszkańców wsi Nowy Byt, rozpoczęto prace nad przywróceniem działalności klasztoru, które zostały w pełni zakończone dopiero w 2003 roku, kiedy Jego Łaskawość Grzegorz, Arcybiskup Mozhaisk konsekrował starożytną Sobór Wniebowstąpienia Pańskiego św. pustynia z błogosławieństwem Vladyka Metropolitan Juvenaly.
Zwiedzanie klasztoru z przewodnikiem, adres
Planując wizytę na terenie klasztoru z wycieczką, należy pamiętać, że pomimo wartości historycznej miejsce Pustelni Dawida jest przede wszystkim święte. Dlatego grupy wycieczkowe przyjmowane są po wcześniejszym uzgodnieniu, a wizyta wymaga przestrzegania określonych zasad zachowania i ubioru. Na przykład kobiety powinny mieć zakryte głowy i spódnicę poniżej kolan, podczas gdy mężczyźni powinni nosić spodnie. Odzież powinna być skromna, bez wyzywających napisów czy rysunków. Szczegółowe zasady można znaleźć na oficjalnej stronie Ermitażu Dawida www.davidova-pustyn.ru.
Możesz dostać się do klasztoru, kładąc wskazówki na adres obwód moskiewski, dzielnica miejska Czechowa, wieś Nowy Byt, ulica Molodezhnaya, 7.
Zwiedzanie odbywa się według rozkładu: codziennie od 9.30 do 15.00 oraz w weekendy i święta od 11.00 do 15.00. Czas trwania takiej wizyty to 1 godzina 15 minut. Aby nie wpaść w nieprzyjemną sytuację i przestrzegać zasad zwiedzania klasztoru, należy pamiętać, że kręcenie zdjęć i filmów odbywa się z błogosławieństwem opata klasztoru.
Pustelnia Dawida jest przykładem na to, że nie ma potrzeby odbywania długich podróży w poszukiwaniu niespotykanych dotąd zabytków. Przecież piękne miejsca, bogate w swoją historię, duchowość, są czasem bardzo blisko.
