Katedra św. Patryka, o której pierwsza wzmianka pochodzi z XI wieku, uważana jest za największą świątynię w Irlandii. Zbudowany w stylu gotyckim, jest miejscem wielu narodowych ceremonii publicznych.
Katedra św. Patryka, zbudowana na wyspie pomiędzy dwoma odnogami rzeki Poddle, jest jednym z najsłynniejszych i najbardziej czczonych kompleksów świątynnych w Irlandii. Stara legenda mówi, że to właśnie w tym miejscu oświecony i baptysta Irlandii, św. Patryk, po raz pierwszy nawrócił na chrześcijaństwo jednego z tutejszych mieszkańców. W tym miejscu wybudowano niewielki drewniany kościółek, z którego do dziś zachował się jedynie kamień z wizerunkiem krzyża. Naukowcy datują obraz na początek VIII wieku.
W swoim życiu Katedra św. Patryka wiele widziała. Był wielokrotnie przebudowywany, odrestaurowywany po najazdach anglo-normańskich i angielskich. Styl wczesnego gotyku angielskiego, w którym zbudowano katedrę, otrzymał wiele dodatków i detali. Chociaż kościół nigdy nie zmienił się radykalnie. Dopiero w 1270 roku z inicjatywy arcybiskupa Falka Soundforda dobudowano od wschodu małą kaplicę Matki Bożej. Obecny wygląd świątynia uzyskała po ogólnoświatowej renowacji, która trwała kilkadziesiąt lat. W tym czasie udało się przywrócić katedrze jej pierwotny wygląd, usuwając liczne nawarstwienia, które pojawiły się w okresie reformacji i za panowania króla Edwarda.
U podstawy katedra ma poprawną formę krzyża łacińskiego. Przy wejściu znajduje się baptysterium-baptysterium, które zachowało się od XII wieku. Jej ściany ozdobione są różnymi niebieskimi wzorami w stylu geometrycznym, trzy witraże w ostrołukowych oknach wykonane są w tonacji żółtej i czerwonej. W porównaniu ze skromnie zdobioną kaplicą chrzcielną kaplica Matki Bożej wygląda pompatycznie. Jej sklepienia są pomalowane na beżowo-niebiesko, wsparte kremowymi żebrami czterech smukłych kolumn. Kaplica ma pięć okien, a wszystkie ozdobione są jasnymi, wielobarwnymi witrażami. Ale najpiękniejsze są witraże w holu głównym. Każde z okien ozdobione jest scenami z życia i czynów św. Patryka.
We wnętrzu budynku zachowało się tylko kilka antycznych nagrobków z okresu średniowiecza oraz kilka pomników kamiennych powstałych w XII wieku. Znajduje się tam rzeźbiarski posąg Jonathana Swifta, który napisał Podróż Guliwera. Ten słynny pisarz pod koniec życia został duchownym, w 1713 roku objął stanowisko dziekana świątyni i pozostał tam do końca swoich lat.
Możesz zauważyć niezwykły otwór przelotowy wykonany w drzwiach sali kapitularnej. Pojawił się tu w XV wieku w wyniku konfliktu dwóch hrabiów. Lord Ormond, pokonany w bitwie, postanowił schronić się w katedrze i odmówił jej opuszczenia. Następnie lord Kildare zaproponował warunki polubownego porozumienia i wybił dziurę w drzwiach, by uścisnąć dłoń.
Nawet jeśli nie uważasz się za konesera tradycji religijnych, a piękno katedry nie zrobiło na Tobie wrażenia, koniecznie udaj się do świątyni, aby posłuchać największych organów muzycznych w kraju. Katedra św. Patryka jest jedynym kościołem w Irlandii, który oferuje dwa razy dziennie nabożeństwa chóralne.
