W pociągach dalekobieżnych nieuchronnie pojawia się kwestia jedzenia w wagonie. Pasażerowie bardzo często zabierają ze sobą jedzenie, ale utrzymanie świeżego jedzenia jest niemożliwe dłużej niż 1-2 dni. Jeśli podróż trwa dłużej, na ratunek przychodzą wagony restauracyjne.
Czy bezpiecznie jest zabierać ze sobą jedzenie?
Podróż pociągiem jest zwykle dość długa, ale jest wygodniejsza niż np. autobusem, a dla wielu osób preferowana jest podróż samolotem. Czasami jednak dojazd do miejsca przyjazdu trwa 3-4 dni, a najdłuższa trasa kolejowa na świecie (Moskwa – Władywostok) trwa ponad 144 godziny (6 dni). Z reguły w przedziałach i zarezerwowanych miejscach nie ma lodówek. W związku z tym utrzymanie świeżości domowej żywności w wagonie kolejowym jest prawie niemożliwe, a przenośne torby chłodzące mogą przedłużyć żywotność żywności maksymalnie o jeden dzień.
Niektórych typowych potraw nie można zabrać ze sobą, nawet w podróż, która zajmuje tylko jeden dzień. Na przykład niepożądane jest spożywanie sałatek z kwaśną śmietaną po 2-3 godzinach. Majonez w tym przypadku, choć nie przyniesie żadnych szczególnych korzyści zdrowotnych, jest bardziej preferowany do zaprawiania potraw, ponieważ konserwanty w jego składzie przedłużają żywotność produktu o kilka kolejnych godzin. A jednak po 5 godzinach wskazane jest wyrzucenie sałatek majonezowych, które były przechowywane bez lodówki. Ale ani śmietana, ani majonez nie nadają się do ubierania sałatek ze świeżych warzyw: mieszane pomidory, ogórki i inne warzywa, w połączeniu z dressingiem, uwalniają sok, a świeży produkt staje się niejadalny po 2 godzinach.
Ser psuje się w temperaturze pokojowej już po kilku godzinach, ale kiełbasy i niektóre przysmaki mięsne (zwłaszcza wędzone) zachowują świeżość dłużej niż 5 godzin. Mięso poddane obróbce cieplnej ma mniej więcej taką samą żywotność. Warto zapomnieć w pociągu o owocach morza, pieczonych i smażonych rybach. Suszone ryby również należy wykluczyć z menu drogowego, a także wszelkie potrawy, których zapach długo pozostaje w pomieszczeniu. Po rozkoszowaniu się rybą przez jeden dzień, będziesz "cieszyć się" jej zapachem przez resztę podróży. Ponadto mocno słone jedzenie budzi pragnienie i zwykle nie akceptuje się wciągania bakłażana z wodą do karetki.
Produkty do długotrwałego przechowywania, które nie tracą świeżości tygodniami, to m.in. orzechy, suszone owoce, pianki, miód, konserwy mięsne i warzywne, żywność instant, chleb i krakersy. Ale w przypadku niektórych konserw i suchych produktów możesz zepsuć żołądek. Innym wyjściem z sytuacji jest odwiedzanie różnych sklepów i bufetów na przystankach. Jednak dotarcie do najbliższych straganów i kupienie tam czegoś zajmuje kilkadziesiąt minut, a czas postoju nie zawsze predysponuje do tego, a nie zawsze można być pewnym jakości przydrożnego jedzenia. Dlatego warto pomyśleć o odwiedzeniu w pociągu specjalnej instytucji – wagonu restauracyjnego.
Jak działa wagon restauracyjny
Wagony restauracyjne znajdują się w prawie wszystkich pociągach dalekobieżnych, ale przy zakupie biletów należy wcześniej sprawdzić ich dostępność w pociągu, a także warto wcześniej znać numer wagonu restauracyjnego. Wagon restauracyjny to oddzielny samochód, wyposażony w wygodne siedzenia i wygodne stoły do jadalni, mocno przymocowane do podłogi. Oprócz jadalni w powozie znajduje się oczywiście kuchnia wyposażona w lodówkę, kuchenkę, miejsce do pracy (blaty) i zlewozmywaki. Urządzenia elektryczne (kuchenka, lodówka, czajnik, ekspres do kawy) w mobilnej restauracji zasilane są z pociągu.
Godziny pracy wagonów restauracyjnych w różnych pociągach są zwykle standardowe - od 8 rano do północy. Czasami restauracja jest otwarta do ostatniego gościa, ale to już kwestia przypadku. W ciągu dnia może nastąpić kilka krótkich (30-40 minut) przerw, podczas których zostaną przeprowadzone czynności sanitarne i dokładne sprzątanie. Niektóre firmy obsługujące wagony restauracyjne preferują różne godziny pracy: kilka godzin na śniadanie, obiad i kolację, z długimi przerwami pomiędzy nimi. Dlatego harmonogram restauracji powinien być wcześniej ustalony.
Obsługa wagonu restauracyjnego to zazwyczaj nie więcej niż 3-4 osoby: kucharz, pomocnik kucharza, kelner i zmywarka. Kucharz w karetce restauracji pracuje według zasady „zamówienie-danie”, czyli po złożeniu zamówienia będziesz musiał chwilę poczekać, zwłaszcza jeśli oprócz ciebie w samochodzie jest dużo osób. Średnia pojemność wagonów restauracyjnych to 40-50 osób.
Menu i ceny
Oczywiście w pociągach dalekobieżnych istnieje wiele zwiększonych wymagań dotyczących świeżości i jakości przygotowywanej żywności. Z reguły w menu wagonów restauracyjnych Kolei Rosyjskich znajdują się domowe potrawy znane obywatelom Rosji. Na śniadanie najczęściej oferowane są płatki śniadaniowe, kanapki z białym pieczywem, jajka na twardo i jajecznica, herbata i kawa. Często kilka dań typowych dla śniadania łączy się w złożone zestawy, które kosztują 300-500 rubli lub więcej.
Na obiad zwykle oferują rodzimą rosyjską kapustę, miksturę, barszcz, buliony, gulasze, gulasz, kiełbaski, białe pieczywo i sałatki ze świeżych warzyw, a z napojów - herbatę, kawę i kakao. Ponownie w większości restauracji istnieje możliwość zamówienia złożonego lunchu (business lunch), ale posiłki można zamawiać osobno. Ceny obiadu już gryzą więcej i mogą wzrosnąć do 1000 rubli za kilka dań.
Na kolację pasażerowie otrzymują różnorodne obfite dania mięsne - kotlety, gulasze, sznycle, pieczone i smażone ryby, podroby, pieczone ziemniaki, kiełbaski, sery, świeże warzywa itp. Obiady są w większości najdroższe, średnia cena za sałatkę i jedno danie mięsne to 900-1000 rubli. Jeśli pasażerowie chcą zadowolić się butelką wytrawnego czerwonego wina na obiad, możesz bezpiecznie dodać 3-5 tysięcy do całkowitego czeku.
Tak więc w pociągowej restauracji te znane i na pierwszy rzut oka niezbyt drogie dania będą co najmniej o 50% (a nawet o 100%) droższe niż w zwykłych stołówkach miejskich. Nie zawsze jest to jasne dla zwykłego pasażera, więc wagony restauracyjne nie są zbyt popularne w rosyjskich pociągach. Niemniej jednak wysokie ceny żywności są niezbędne do zapewnienia funkcjonowania wszystkich systemów związanych z przechowywaniem i przygotowywaniem wysokiej jakości żywności w długiej podróży.
Czym różni się od kawiarni-bufetu
Wagon restauracyjny wyróżnia wysoki poziom obsługi, kelnerzy sami obsługują stół, przynoszą jedzenie i sprzątają po gościach. W kawiarni-bufecie (czasem jest to określane jako kawiarnia-wóz) są nieco inne rutyny, ponieważ główną zasadą jest samoobsługa. W kawiarni znajduje się mały stragan, w którego menu można znaleźć gotowe kanapki, przekąski, różne przekąski (frytki, krakersy, orzechy), słodkie wypieki, słodycze, napoje gazowane, herbatę i kawę. W niektórych kawiarniach-bufetach można również znaleźć dania gorące. Dla rosyjskich pasażerów ten rodzaj jedzenia jest nadal bardziej popularny niż odwiedzanie wagonów restauracyjnych. Być może wynika to z niższych kosztów sprzedawanych tam produktów i szybkiej obsługi.
Tak więc jedzenie w wagonie restauracyjnym jest dość drogie, ale często niezbędne w pociągach dalekobieżnych. Wymagania dotyczące jedzenia, kucharzy i kelnerów w wagonach są tak wysokie, że praktycznie wykluczają możliwość zatrucia pokarmowego i niestrawności. Dlatego warto preferować ten sposób odżywiania na kilkudniowych wycieczkach.
