Statua Wolności, której pełna i oficjalna nazwa brzmi „Liberty Enlightening the World” (lub Liberty Enlightening the World), jest jedną z najsłynniejszych rzeźb nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale na całym świecie. Jest to prezent od obywateli francuskich na stulecie rewolucji amerykańskiej.
Historia budowy posągu
Twórcą Statuy Wolności jest francuski rzeźbiarz Frederic Auguste Bartholdi, który według legendy zaprosił nawet modela, by pozował do swojego pomysłu. Uważa się, że była to Isabella Boyer, żona słynnego Izaaka Singera, która wniosła wiele interesujących osiągnięć do przemysłu maszyn do szycia.
Amerykanie nazywają też nowojorską statuę „Symbolem Nowego Jorku i Stanów Zjednoczonych”, „Symbolem Wolności i Demokracji” oraz „Lady Liberty”.
Zgodnie z pierwotnym planem „Wolność” miała zostać zainstalowana w Port Saidzie (terytorium Egiptu). Co więcej, w tym przypadku posąg najprawdopodobniej zostałby nazwany „Światłem Azji”. Ale niestety, a może na szczęście, egipski rząd zdecydował, że transport posągu będzie zbyt kosztował budżet kraju.
Francuscy budowniczowie w swoich pracach wykorzystywali wyłącznie lokalne materiały. Podczas budowy zakupiono także baszkirską miedź i niemiecki cement.
Zakończenie prac budowlanych nastąpiło w 1884 roku, po czym w czerwcu 1885 roku "Wolność" dotarła do portu w Nowym Jorku w 214 skrzyniach i podzielona na 350 części. Oficjalne otwarcie pomnika datuje się na 28 października 1886 r., a na oficjalnej uroczystości zgromadziło się wielu mieszkańców miasta i jego gości.
Lokalizacja i inne cechy Statuy Wolności
Jako miejsce odbioru i stałą lokalizację rzeźby władze kraju wybrały Liberty Island, położoną trzy kilometry na południowy zachód od południowego krańca Manhattanu.
Do 1956 roku Liberty Island miała inną nazwę - „Bedlow Island”, chociaż nowojorczycy nazywali ją nazwą posągu od czasu jej instalacji.
Wysokość Statuy Wolności na Liberty Island wynosi 93 metry od ziemi do czubka pochodni, a „wysokość” samej „Wolności” wynosi 46 metrów. Waga konstrukcji stalowej to około 125 ton, a jej betonowa podstawa to 27 tys. ton. Do odlewania cienkich blach miedzianych o grubości 2,57 mm, z których zbudowano posąg, zużyto 31 ton miedzi.
192 stopnie oddzielają zwiedzających od ziemi do szczytu cokołu, a 356 stopni od cokołu do korony „Wolności”. W samej koronie wykonano 25 okien, symbolizujących niebiańskie promienie oświetlające kraj, miasto i resztę świata. Na koronie zbudowane jest również siedem promieni, co oznacza siedem mórz i tyle samo kontynentów.
Obecnie taras widokowy w koronie posągu na Liberty Island jest zamknięty z powodu rekonstrukcji, ale po jego zakończeniu będzie można się na niego wjechać windą.
