Ziemia Królowej Maud to dość rozległy obszar na wybrzeżu Antarktydy od Oceanu Atlantyckiego. Jest uważane za niezależne terytorium, ale Norwegia rości sobie prawo do niego od kilkudziesięciu lat.
Trochę historii
Ziemia Królowej Maud to terytorium Antarktydy Wschodniej między 20 stopniem W a 45 stopniem E. Jego południowe i północne granice nie zostały oficjalnie określone. Terytorium zawdzięcza swoją nazwę księżnej Walii i królowej Norwegii - Maud Charlotte Marii Victorii.
Pierwszą osobą, która zobaczyła te ziemie, był rosyjski podróżnik Thaddeus Bellingshausen. Rosyjscy marynarze zbliżyli się do brzegów Ziemi Królowej Maud w 1820 roku, ale nie opuścili statku. Pierwszym, który postawił stopę na jego wybrzeżu był Szkot William Spears Bruce. Stało się to w 1904 roku. Jednak w tamtych czasach statki wielorybnicze norweskiego Larsa Christensena również wniosły znaczący wkład w badania tego obszaru.
Cechy naturalne
Kraina Królowej Maud zachwyca swoim „zimnym” pięknem. Lokalny krajobraz tworzą obrazy jasnoniebieskich lodowców i jaskiń lodowych, niekończących się śnieżnobiałych pól i szczytów gór, które majestatycznie wznoszą się nad ośnieżonymi równinami. To prawdziwy raj dla doświadczonych wspinaczy, koneserów dziewiczej przyrody i prawdziwych poszukiwaczy przygód.
Ziemia Królowej Maud jest uważana za idealną bazę wypadową na wyprawy narciarskie na Biegun Południowy. To także świetne miejsce, aby doświadczyć naprawdę żywego piękna Antarktydy.
Najciekawszym miejscem w tym rejonie jest oaza Schirmacher - jest to pagórkowaty, niezamarzający obszar z kilkoma częściowo zamarzniętymi zaporami wodnymi. Oaza ma 17 kilometrów długości. Swoją nazwę zawdzięcza kapitanowi niemieckiego samolotu, który po raz pierwszy przeleciał nad okolicą. Stało się to w ramach wyprawy Schwabenland.
Teraz w tej oazie odbywają się ekspedycje naukowe kilku państw, w szczególności Indii i Rosji. Prowadzą badania glacjologiczne, meteorologiczne, geologiczne, medyczne, biologiczne i inne. Obecnie Ziemia Królowej Maud jest objęta Traktatem Antarktycznym, który zabrania państwom korzystania z niej w jakikolwiek inny sposób niż praca naukowa.
Rekord najniższej temperatury na Antarktydzie odnotowano na Ziemi Królowej Maud. Było minus 91,2 stopnia.
Flora i fauna
Flora Ziemi Królowej Maud reprezentowana jest głównie przez porosty i mchy, w wodzie występują glony. Fauna tego terytorium również nie jest tak bogata. W wodzie można znaleźć wszystkie cztery gatunki fok antarktycznych. Pingwiny cesarskie rządzą na lądzie, podczas gdy na niebie panują wydrzyki polarne, petrele śnieżne i petrele antarktyczne.
Legendy i tajemnice Krainy Królowej Maud
To terytorium Antarktydy pokryte jest najbardziej niesamowitymi mitami i legendami. Uważa się, że istniała ściśle tajna baza o nazwie „Nowa Szwabia”, znana również jako „Baza 211”. Było to całe miasto pod ziemią, w laboratoriach których produkowano UFO - "latające talerze". Według wielu naukowców to właśnie w tym podziemnym mieście ukrywali się po II wojnie światowej Mueller, Bormann i Hitler.
