Paryż jest stolicą Francji. Przez długi czas to wspaniałe i piękne miasto było prekursorem i centrum kulturalnym całej Europy. Jak każda duża osada, Paryż ma swoje symbole heraldyczne - herb miasta, symbolizujący główne wartości materialne i duchowe mieszczan.
Historia powstania Paryża
Historia powstania Paryża sięga czasów podboju Europy przez legionistów rzymskich. Pierwsza wzmianka o przyszłej stolicy Francji pochodzi z 212 AD. Rozkwit miasta nastąpił w XII-XIII wieku, za panowania króla Filipa II Augusta. W tym czasie wzniesiono mury miejskie i pojawiła się twierdza - Luwr.
Od początku XI wieku Paryż stał się praktycznie najważniejszym ośrodkiem życia świeckiego i politycznego, kultury, nauki i edukacji w całej Europie. Tu narodziły się najbardziej postępowe poglądy i najśmielsze mody. To wspaniałe miasto nad brzegiem Sekwany stopniowo zaczęło nadawać ton wszystkim europejskim mocarstwom.
Historia herbu Paryża
Oficjalnie herb Paryża istnieje od 1358 roku. Wtedy to został oficjalnie zalegalizowany przez króla Karola V. Od tego momentu herb był kilkakrotnie modyfikowany, ale w nieznacznym stopniu.
20 czerwca 1790 r., po Wielkiej Rewolucji Francuskiej, zniesiono w kraju wszelkie tytuły szlacheckie, godła rodowe i herby. Paryż pozostał bez herbu aż do rozkazu Napoleona I w 1811 roku. Ludwik XVIII przywrócił Paryżowi herb w jego pierwotnej formie.
Widok herbu Paryża
Dziś herb Paryża jest tarczą heraldyczną. Na czerwonym tle przedstawiono biały statek kołyszący się na falach. Statek na herbie jest znakiem firm handlowych i handlu. To właśnie tego typu działalność zawsze przynosiła Paryżowi podstawę jego rozkwitu. Przez stolicę przechodziły dwa potężne szlaki handlowe - lądowy od północy i wodny, przez Sekwanę, przechodzący ze wschodu na zachód, prowadzący na wody Atlantyku.
Złote lilie na niebieskim tle, umieszczone w górnej części herbu - godła dynastii francuskich królów Kapetyngów. Byli patronami Paryża. Stopniowo lilia stała się głównym symbolem domu królewskiego i monarchii we Francji i jest przedstawiana na wszystkich przedmiotach związanych z monarchią francuską i monarchami.
Na szczycie herbu znajduje się złota korona w postaci potężnego muru fortecznego z pięcioma wieżami. Jest to jedna z form pierwiastka heraldycznego, powszechna w Europie Zachodniej.
Herb otacza wieniec z dwóch rodzajów drzew - dębu - symbolu godności - i lauru - symbolu chwały. U dołu gałązek wawrzynu i dębu znajduje się heraldyczna wstążka z hasłem „Fluctuat nec mergitur”, co oznacza – „Unosi się, ale nie tonie”. Pośrodku do wstęgi przyczepiony jest Order Legii Honorowej, po lewej Order Wyzwolenia, a po prawej Krzyż Wojskowy za I wojnę światową 1914-1918.
