W północno-wschodniej części Tanzanii, która należy do terytorium Afryki, znajduje się majestatyczna góra Kilimandżaro. Jest uważany za najwyższy na kontynencie afrykańskim.
Najwyższy punkt
Wysokość Kilimandżaro sięga 5895 m, a jego powierzchnia to 97 km. Wśród znawców mówi się, że góra wydaje się być najwyższa spośród gór wolnostojących na całej ziemi. Góra składa się z trzech potencjalnie aktywnych wulkanów. Mówimy o wulkanach Shira, Mawenzi i Kibo, które w każdej chwili mogą ożyć.
Wulkany Kilimandżaro łączy długa historia erupcji, które były dość gwałtowne. Powstawanie góry rozpoczęło się wraz z pojawieniem się wulkanu Shira, który osiąga wysokość 3962 m. Według naukowców wulkan był wcześniej znacznie wyższy, ale w wyniku uderzenia ogromnej siły erupcji wysokość uzyskał wartość, która jest zarejestrowana dzisiaj. Wulkan znajduje się na zachód od najwyższego punktu góry. Po wschodniej stronie znajduje się wulkan Mavenzi. Za najmłodszy wulkan uważa się Kibo.
Majestatyczna niebiesko-szara góra
To nie przypadek, że góra otrzymała swoją nazwę Kilimandżaro. W tłumaczeniu z języka suahili oznacza „błyszczącą górę”. Szczyt góry ma charakterystyczny kształt i jest widoczny z wielu kilometrów. W ekstremalnym upale obserwatorzy mogą jedynie kontemplować ośnieżony szczyt, ponieważ podstawa góry łączy się z tłem sawann otaczających górę.
Kilimandżaro jest tak duże, że tworzy wokół siebie swój szczególny klimat. Jest to charakterystyczne dla wszystkich dużych gór, których szerokość ma ogromne znaczenie. Roślinność u podnóża góry i jej zboczy różni się od otaczających ją półpustynnych obszarów. Wynika to ze specyfiki niepowtarzalnego klimatu. Dzięki wilgotnym wiatrom wiejącym od Oceanu Indyjskiego na Kilimandżaro pada wystarczająca ilość opadów deszczu lub śniegu, co przyczynia się do aktywnego rozprzestrzeniania się roślinności wzdłuż zboczy.
Szczyt góry pokryty jest wiecznym śniegiem i lodowcami. Jednak po serii dokładnych badań naukowcy doszli do wniosku, że lodowce z biegiem lat cofają się i stają się mniejsze. Dzieje się tak, ponieważ na szczycie nie ma wystarczająco dużo opadów, aby to zrekompensować. Inna grupa naukowców przedstawiła inną wersję. Uważają, że z czasem jeden z aktywnych wulkanów nagrzewa się. Jeśli sytuacja nie zmieni się radykalnie, do 2200 nie będzie pokrywy śnieżnej na szczycie Kilimandżaro.
