Zainteresowanie turystów niezwykłymi i tajemniczymi miejscami nigdy nie osłabnie. Ponad tysiąc takich miejsc jest codziennie odwiedzanych przez poszukiwaczy przygód. Jednak niewielu z nich wie, że za kolorowymi legendami kryją się prawdziwe historie. Dziś porozmawiamy o miejscu zwanym „Las samobójców”, który znajduje się w Japonii.
Czym jest Aokigahara?
Aokigahara, co oznacza „Rówinę Zielonych Drzew”, słynie nie tylko z pięknych krajobrazów i widoków. To miejsce znane jest jako Jukai i Las Samobójców.
Aokigahara to las położony u podnóża góry Fuji. Znajduje się tuż u podnóża wulkanu i jest całkowitym przeciwieństwem piękna tych miejsc. Całkowita powierzchnia lasów wynosi 35 kilometrów kwadratowych. Na jego terenie znajduje się ogromna ilość skalnych jaskiń i wąwozów.
Geolodzy twierdzą, że istnieje tu anomalna strefa, która wyłącza kompas. Na obszarze leśnym pod ziemią znajdują się ogromne złoża rudy żelaza. Ziemia ma bardzo gęstą strukturę i przypomina kamień. Praktycznie nie nadaje się do obróbki narzędziami ręcznymi. Aokigahara jest uważana za stosunkowo młody las, mający zaledwie 1200 lat.
Zwiedzanie lasu
„Las samobójców” zasadniczo różni się od pasów leśnych na innych obszarach. Powodem tego była gwałtowna erupcja w 1707 roku. Gleba jest całkowicie przekopana i nierówno pokrywa teren leśny. Korzenie drzew nie są w stanie przebić się przez skałę lawy i dlatego wyłaniają się w przerażających pozycjach. Rzeźba terenu jest całkowicie usiana załamaniami i głębokimi jaskiniami, do których bardzo łatwo jest wpaść. Maksymalna głębokość to do 400 metrów.
Zadziwiającym faktem jest to, że większość z nich pokryta jest lodem, który nigdy się nie topi, a temperatura w nich może sięgać -10 stopni. W Japonii las Aokigahara jest dość popularnym celem podróży. Przebiega przez nią kilka szlaków turystycznych, które prowadzą na zbocze góry Fuji. Jednak nawet doświadczeni przewodnicy nie ryzykują nocnego pobytu w lesie.
Skąd wzięła się nazwa „Las samobójców”?
Pomimo wszystkich tętniących życiem krajobrazów, wielu mieszkańców omija las. Przez cały okres jego istnienia popełniło tu samobójstwo ponad 15set tysięcy osób. Oczywiście wśród tych statystyk jest wielu, którzy po prostu zgubili drogę. Jednak większość ofiar celowo weszła do lasu.
Wraz z nadejściem ciemności w tym miejscu mówią tylko szeptem, aby się nie obudzić i nie przyciągać uwagi duchów. Turyści są ostrzegani, że nocne spacery mogą być niebezpieczne i nie wolno im zbaczać ze szlaku turystycznego.
Las zyskał swoją smutną sławę już w średniowieczu, kiedy szalał głód i bieda. Mieszkańcy byli zmuszeni sprowadzać starców i chorych do lasu, gdzie umierali z głodu, zagubieni w zaroślach. Jęków umierających nie było słychać przez wysokie drzewa, więc nikt nie mógł im pomóc. Japończycy wierzą, że duchy zmarłych wciąż są w lesie i próbują pomścić bolesną śmierć.
Naoczni świadkowie twierdzą, że wielokrotnie widzieli duchy i niezrozumiałe cienie wśród drzew. Pojawiają się niespodziewanie w środku nocy i równie nagle znikają. W lesie nigdy nie jest cicho, zawsze wydaje się, że ktoś jęczy i płacze w ciemności.
Uważa się, że w nocy do lasu wchodzą tylko dwie kategorie osób: samobójcy i osoby, które na służbie muszą patrolować ten teren. Każdej jesieni oddziały policji przeczesują las w poszukiwaniu ciał. Średnio w ciągu kilku takich dni można znaleźć ciała 30-80 osób.
Za to. Aby zmniejszyć liczbę incydentów, na leśnych ścieżkach wywieszono napisy: „Twoje życie to nieoceniony dar od rodziców. Pomyśl o nich i swojej rodzinie. Nie musisz cierpieć sam. Zadzwoń do nas.
Władze okolicznych miast starają się walczyć ze statystykami, organizując specjalne patrole. Według nich portret potencjalnego samobójstwa jest dość monotonny – są to mężczyźni i kobiety w garniturach z małą torbą lub plecakiem.