Jeśli chodzi o nowe terytoria przyłączone do Moskwy, żartuje się, że, jak mówią, mówili, że Moskwa nie była gumą, ale okazała się gumą: rozciągała się, rozciągała, starając się pomieścić wszystkich, nie mogła tego znieść, pękała i płynęła na zewnątrz. Jeśli spojrzysz na nową mapę stolicy, tak to wygląda. Moskwa, zawsze rozwijająca się w kole, nagle wydłużyła się i zmieniła kształt.
Moskwa „rozprzestrzeniła się” w kierunku południowym i południowo-zachodnim, anektując terytorium, które stało się znane jako okręgi administracyjne troicki i nowomoskowski.
Do „Nowej Moskwy” dołączyły dotychczas podmiejskie miasta Troick, Moskowski, Szczerbinka. Jego granice, aż do regionu Kaługa, obejmowały autostrady Kaługa, Kijów i Borovskoe.
Zaanektowane terytoria zostały zmiecione przez falę nowych budynków. Budowa nowych dróg, węzłów przesiadkowych, nowych linii i stacji metra zapowiada w niedalekiej przyszłości wygodne i bezproblemowe połączenie ze „starym miastem”.
Ta część młodej Moskwy ma ciekawą, głęboko zakorzenioną historię, o której pamięć zachowała się w różnych miejscach. Na uwagę zasługuje wiele nowoczesnych, nowych miejsc.
Najciekawsze są dobrze zachowane majątki Valuevo, Ostafyevo, Shchapovo, Dubrovitsy i Voronovo.
Valuevo - posiadłość Muzynów-Puszkinów, których gośćmi byli Wiazemski i Puszkin, Karamzin i Żukowski. Osiedle posiada piękny park krajobrazowy z kaskadą stawów i stuletnich drzew. Główny dwór, grota, budynki gospodarcze są w doskonałym stanie. W dworku mieści się sanatorium. Powiadamiając ochronę, że chcesz poznać warunki przebywania w sanatorium, możesz swobodnie wejść na terytorium lub zapłacić 100 rubli za spacer. W osiedlu nakręcono film „Moje czułe i delikatne zwierzę”. Teraz to jedno z najlepszych i stosunkowo niedrogich miejsc, w których odbywają się wesela.
Posiadłość Ostafyevo znana jest również jako rosyjski Parnas. Należał do P. A. Wiazemskiego, którego odwiedzali ten sam Karamzin i Puszkin. W osiedlowym parku stoją pomniki wielkiego poety i właściciela majątku. W głównym budynku znajduje się muzeum. Park częściowo regularny, częściowo krajobrazowy. Mieszkają w nim oswojone wiewiórki - żebracy. Opłata za wstęp na osiedle jest symboliczna.
Posiadłość Dubrovitsy jest szczególnie godna uwagi ze względu na unikalny Kościół Znaku Najświętszej Bogurodzicy - przykład architektury rosyjskiej i zachodnioeuropejskiej z końca XVII wieku. Posiadłość należała do księcia S. V. Golicyna i została zbudowana przy pomocy rosyjskiego władcy Piotra I. Główny dwór jest dobrze zachowany, w XIX wieku został przebudowany w stylu klasycystycznym przez późniejszych właścicieli. Jej wnętrza mogą docenić nowożeńcy i ich goście, gdyż znajduje się tam urząd stanu cywilnego. Do dworku nie ma bezpłatnego wstępu. Latem, w weekendy na terenie posiadłości odbywają się festiwale, jarmarki, smażone są kebaby, działa zoo kontaktowe i atrakcje dla dzieci. Bajeczne piękno przyrody na osiedlu potęguje ciekawa rzeźba terenu, strome zjazdy ze schodami i platformami widokowymi.
Posiadłość Szczapowo nosi imię jednego z właścicieli. Zachował dom główny według projektu, prawdopodobnie Fiodora Szechtela, kaskadowe stawy, kamienny most nad strumieniem, drzewa - pomniki przyrody, w tym 400-letni dąb. W zabytkowym budynku szkoły rolniczej znajduje się muzeum historii majątku.
Majątek Woronowo, założony w XVI wieku, kojarzy się z nazwiskiem gubernatora moskiewskiego Fiodora Rostopczina, który, gdy Francuzi zbliżyli się do Moskwy w 1812 roku, własnoręcznie spalił główny dom. Rostopchin dołączył do drzwi kościoła Zbawiciela notatkę informującą wroga o przyczynie pożaru, która pozostała nienaruszona. Po wojnie dwór odbudowano, ale na mniejszą skalę. Na terenie posiadłości zachowała się świątynia, dom, park i stawy, ale nie ma swobodnego dostępu do terytorium, ponieważ mieści się w nim zamknięte sanatorium Ministerstwa Rozwoju Gospodarczego Federacji Rosyjskiej. Czekamy i mamy nadzieję.
Posiadłość Krasnoje od XVI wieku należała do gruzińskich książąt Czerkaska. W XVIII wieku mieszkała w nim słynna Saltychikha, torturując i zabijając swoich poddanych i karana za te zbrodnie przez Katarzynę II. W 1812 r. w majątku znajdowała się siedziba Kutuzowa, a później - Napoleona, wycofującego się z Moskwy. Na pamiątkę tego czasu znajduje się pomnik wielkiego dowódcy w Krasnoje.
Kolejne niezapomniane miejsce związane ze smutnymi kartami historii naszego kraju znajduje się bardzo blisko obwodnicy transportowej, po drugiej stronie szosy Kaługa od Gazociągu i Kommunarki. Do drogi prowadzącej do regionu przylega niepozorna droga drugorzędna, skręcając w prawo. Doprowadzi do krzywego ogrodzenia, na którym tabliczka informuje, że za nim znajduje się pomnik historii „Obiekt specjalny Kommunarka”.
Miejsce to zostało wymienione jako dacza szefa OGPU Heinricha Jagody, ale w rzeczywistości była to strzelnica, na której w latach 1937-1941. do 14 tys. represjonowanych zostało zniszczonych. Dokładna liczba i nazwiska ofiar nie zostały do dziś wyjaśnione.
Oprócz polityków i mężów stanu ofiarami Kommunarki byli naukowcy, inżynierowie, księża, cały rząd Mongolii i zwykli obywatele. Na terenie znajdują się dwa pamiątkowe krzyże i dwa pamiątkowe znaki.
W 1999 roku teren został odtajniony i przekazany Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. W 2007 roku poświęcono tu Kościół Nowych Męczenników i Wyznawców Rosji. Zachowany dom Jagody jest domem duchowieństwa kościelnego. Nigdy nie jest tu tłoczno, dlatego ksiądz jest uważny i zadowolony z każdego gościa, który okazuje zainteresowanie i szacunek.
To nie jest cała lista miejsc i zabytków Nowej Moskwy. Jest tu dobre wędkowanie za dobre pieniądze, a także bezpłatny park sportowy w Krasnej Pakhra z boiskami do piłki nożnej i siatkówki, placami zabaw i miejscami nad rzeką, gdzie jest kulturalnie zaaranżowana przestrzeń do wypoczynku z rodziną lub przyjaciółmi, do grillowania grill. Na 47 kilometrze autostrady Kaługa znajduje się nawet zoo, które latem jest oczywiście ciekawsze.
