Źródło Gremyachiy Klyuch w regionie moskiewskim jest jednym z najbardziej znanych „wodospadów” w regionie. Jego historia sięga ponad sześciu wieków, a woda nadal zachwyca pielgrzymów swoją krystaliczną czystością.
Trochę historii
Źródło Gremyachiy Klyuch to chyba najbardziej znane miejsce wśród tych, którzy lubią zanurzać się w lodowej kąpieli i pić czystą źródlaną wodę. Codziennie przyjeżdżają tu setki pielgrzymów i turystów, mimo że droga do źródła jest dość trudna, zwłaszcza poza sezonem. Ale ludzie uparcie pokonują wszelkie trudności, aby po prostu umyć się wodą z wodospadu. A wszystko dlatego, że z tym miejscem kojarzy się imię jednego z najbardziej czczonych świętych ziemi rosyjskiej - Sergiusza z Radoneża.
Według legendy źródło zostało założone przez samego mnicha Sergiusza podczas swoich wędrówek. Ojciec Sergiusz tymczasowo opuścił klasztor Trójcy (obecnie Ławra Trójcy Sergiusz) w poszukiwaniu nowego miejsca dla duchowych wyczynów. Z nim był mnich i uczeń Roman. Po trudnej podróży podróżnicy zatrzymali się, co przeciągało się przez kilka dni, ponieważ był środek lata, mnisi mieszkali na ulicy. Jedyną rzeczą zasmucającą był brak wody, a następnie mnich Rzymian modlił się do Sergiusza, aby poprosił Pana o pomoc. Widząc tak szczerą wiarę ucznia, mnich Sergiusz modlił się i uderzał laską na zboczu wzgórza, skąd natychmiast wytrysnął klucz. W swojej wielowiekowej historii źródło nigdy nie wyschło, ponadto wodospady mają tę właściwość, że nie zamarzają nawet w temperaturach poniżej zera. Z biegiem czasu klawisze zaczęły uderzać znacznie mocniej na różnych poziomach wzgórza, poza tym, że ciśnienie wody się zmieniało. Czasami jest to tak naprawdę wodospad, a czasami jest to swobodnie płynący strumień.
„Klucz grzechotkowy” dzisiaj
Gremyachiy Klyuch szybko stał się popularny nie tylko wśród mieszkańców, ale także wśród turystów. Najbardziej niesamowite jest to, że nie zapomnieli o nim nawet w czasach sowieckich. Oczywiście uważano ją bardziej za źródło wody pitnej niż za boską opatrzność. Wizyta u źródła była jedną z oficjalnych tras turystycznych regionu moskiewskiego. Nazywano go wówczas „źródłem w Malinnikach” w związku z pobliską wioską.
Ale dopiero po 1991 roku kierownictwo Trinity-Sergius Lavra postanowiło przyjrzeć się bliżej poprawie swojego dziedzińca. Wszak do tego czasu nie prowadzono tam żadnych prac, ale ułożono kilka drewnianych podłóg, po których przy złej pogodzie po prostu nie można było dostać się do źródła.
Nowy opiekun wiosny zaczął ożywiać święte miejsce. Rozpoczęto budowę drewnianych platform prowadzących do wodospadów, dobudowano wysokie schody do największego źródła, kilka łaźni, drewnianą kaplicę (później spłonęła i na jej miejscu wybudowano nową). Czasami trzeba było wszystko kilkakrotnie przerabiać, ponieważ z powodu dużej wilgotności drewniane deski po prostu przegniły i zawaliły się. Budowa trwa do dziś. Terytorium rezerwatu się powiększa, stale trwają prace związane z wymianą bali i desek budynków drewnianych, zagospodarowanie terenu, sprzątanie. Co więcej, wszelkie prace restauracyjne prowadzone są wyłącznie kosztem datków charytatywnych i osób opiekuńczych.
Dzisiejsze źródło Gremyachiy Klyuch to ogromny kompleks, który można zwiedzać przez cały dzień. Na terenie znajduje się kilka wanien z hydromasażem z szatniami i strefami rekreacyjnymi. Tworzone są oddzielne obszary do poboru wody. Terytorium źródła zostało ogrodzone, znajdował się kościół bramny „Życiodajne źródło”, świątynia św. Sergiusza z Radoneża i świątynia Czterdziestu Męczenników Sebastiana, sklep kościelny, refektarz. A wszystko to zostało zbudowane w najlepszych tradycjach rosyjskiej architektury drewnianej.
Jak dojechać samochodem?
Nic dziwnego, że takie piękno przyciąga turystów z całego regionu moskiewskiego o każdej porze roku. Jedyną wadą źródła jest droga do niego. Oficjalnie „Gremyachiy Klyuch” nie ma adresu, więc w nawigatorze niczego nie znajdziesz. Aby znaleźć miejsce, lepiej wybrać trasę do wsi Vzglyadnevo, region Sergiev Posad Optymalna trasa – autostrada Jarosławskoje w kierunku regionu, w rejonie jeziora Torbeevskoe przy posterunku policji drogowej należy skręcić w prawo na mały betonowy pierścień. Będziesz musiał jechać około dziesięciu kilometrów wzdłuż obwodnicy do wsi Botovo, teraz jest znak do źródła. Na tym skrzyżowaniu trzeba skręcić w prawo, przejechać półtora kilometra, a przed wsią skręcić w prawo w polną drogę.
W związku z tym nie ma drogi do źródła. Będziesz musiał jechać po polach, ale droga jest tam moletowana, możesz spokojnie jechać i się nie zgubić. Jedź tą drogą, aż dotrzesz do pierwszego parkingu przechwytującego. Znajduje się na niewielkim wzniesieniu. Przy suchej pogodzie można zjechać na dół i po kolejnym kilometrze jechać prosto do bram kompleksu. Ale jeśli pada deszcz lub topnieje śnieg, lepiej nie ryzykować, tylko zostawić samochód na górze. Droga do źródła wiedzie przez pole, przy złej pogodzie znajduje się tlenek glinu, po którym mogą jeździć tylko SUV-y (a nawet nie wszystkie). Po zaparkowaniu samochodu na parkingu należy zejść ze wzgórza i trzymać się lewej strony wsi Vzglyadnevo, przez którą prowadzi przejście w prawo do bramy źródła.
Fani ekstremalnych wrażeń mogą wybrać inną trasę: od razu z przystanku „Malinniki” skręcić w polną drogę przez pola. Tylko nie ryzykuj jazdy samotnie. Lepiej, jeśli masz ze sobą kilka SUV-ów jako siatkę bezpieczeństwa.
Jak dojechać komunikacją miejską?
Do źródła można również dojechać komunikacją miejską. Pamiętaj jednak, że musisz dużo chodzić. Dlatego zaplanuj swoją podróż przy dobrej pogodzie. Z Sergiewa Posada do wsi Malinniki kursuje autobus numer 120. Odlatuje samolotem z głównego dworca autobusowego w mieście. Z przystanku będziesz musiał od razu skręcić w polną drogę i przejść prawie cztery kilometry. Nie wahaj się "głosować" - przejeżdżające samochody na pewno Cię zabiorą, jeśli pozwoli na to miejsce. A chodzenie po wyboistej drodze jest naprawdę długie i nieprzyjemne.
Inny szlak turystyczny jest popularny wśród turystów. W Sergiev Posad musisz wsiąść do minibusa nr 80 lub autobusu nr 37, który zawiezie Cię do wioski Shiltsy (możesz powiedzieć kierowcy, że jesteś u źródła, a zatrzyma się we właściwym miejscu). Należy przejść przez wieś Szcziltsy do domków letniskowych i wsi Lyapino kierując się znakami. Potem rozpocznie się półtora kilometra polnej drogi. W sumie ta trasa ma około pięciu kilometrów.
Jeśli wybierasz się na pieszą pielgrzymkę, weź pod uwagę warunki pogodowe. W deszczową pogodę droga gruntowa jest mocno uszkodzona, pamiętaj o założeniu gumowych butów i odzieży na zmianę. Często gości do źródła zawozi lokalna „taksówka” – „bochenek”, którego nie boją się żadne rosyjskie drogi. Zbiera pasażerów na pierwszym miejscu parkingowym u podnóża stoku. Jeśli wracasz z butelkami wody, ten transport jest bardzo wygodny w użyciu.
Wiele osób interesuje się trybem pracy źródła. Dostęp do terytorium świętej góry jest całodobowy. Pamiętaj jednak, że strona jest strzeżona i obowiązują zasady dotyczące odwiedzania. U źródła nie wolno hałasować, pić alkoholu i rozpalać ognia. Niektórym takie zakazy wydadzą się absurdalne, ale pracownicy wciąż pamiętają czasy, kiedy podchmielone firmy urządzały bójkę i podpalenie.
Pojemniki na wodę można kupić bezpośrednio na miejscu. Nie ma też problemów z jedzeniem - jest refektarz, w którym można napić się herbaty i coś przekąsić. Ale wieczorem jest oczywiście nieczynne. Planując podróż pamiętaj, że jest wiele osób, które chcą zanurzyć się w źródłach w weekendy i święta (np. Objawienie Pańskie). Przygotuj się więc na kolejki i wyzwania związane z parkowaniem.
