Kuskovo to wyjątkowa posiadłość, jedyna w swoim rodzaju. Jego wyjątkowość polega na tym, że Kuskovo jest przykładem najwcześniej zachowanego bogatego majątku szlacheckiego oraz na tym, że Kuskovo było nieprzerwanie od XVI wieku własnością tej samej rodziny. a przed zamachem październikowym 1917 r.
Historia Kuskowa
Kuskovo jest w całości dziełem ludzkich rąk, a natura niczego tu nie pomogła, wręcz przeciwnie, uniemożliwiła powstanie tego arcydzieła. Wśród płaskiego, płaskiego i nieciekawego terenu, porośniętego rzadkim lasem, a nawet bagnistym, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, powstała cudowna wizja: szeroki staw, kanał, pałac, umiejętnie zaplanowany ogród, równie umiejętnie zaaranżowany park krajobrazowy, wiele misternych pawilonów … Tysiące poddanych wypędzono z okolicznych wiosek do ciężkich robót ziemnych i budowlanych, a w projektowaniu brali udział utalentowani architekci i ogrodnicy.
Kuskovo zostało po raz pierwszy wymienione pod koniec XVI wieku: „Dla bojara Iwana Wasiljewicza Szeremietiewa …”. Z skrybów z lat 1623/1624 wiadomo, że w „starożytnym” dziedzictwie Szeremietiewa znajdował się już drewniany kościół z dwiema kaplicami bocznymi – św. Mikołaja Cudotwórcy i św. Frol i Lavra, a we wsi skrybowie zauważyli „podwórko bojarów, ale podwórko zwierząt, ludzie biznesu żyją” (tak nazywali się osobiście wolni słudzy. - Autor).
Po IV Szeremietiewie Kuskowo był własnością jego syna Fiodora, który przeszedł na stronę oszusta Fałszywego Dmitrija I, za co został mu przyznany w bojarze, później był częścią „siedmiu bojarów” (rządzących ciało państwa siedmiu bojarów - FI Szeremietiewa, I. N. Romanowa, A. W. Trubetskoja, F. I. Mścisławskiego, I. M. Worotynskiego, B. M. Łykowa, A. W. Golicyna) stanęło na zaproszenie polskiego księcia Władysława na tron rosyjski. Kiedy rozstrzygano kwestię sukcesji tronu, mówi się, że to on, Fiodor Szeremietiew, powiedział: „…wybierzemy de Misza Romanowa, jest jeszcze młody i głupi”, co może być charakterystyczne dla z góry przesądził o wyborze nowej dynastii.
Od Fiodora Iwanowicza Szeremietiewa Kuskowo przechodziło przez prawie sto lat od jednego przedstawiciela tego klanu do drugiego, aż Władimir Pietrowicz Szeremietiew w 1715 r. Sprzedał go za 200 rubli swojemu bratu, słynnemu współpracownikowi Piotra Wielkiego Borysa Pietrowicza Szeremietiewa, którego spadkobiercy przekształcili się Kuskowo. Zasłynął wieloma zwycięstwami, ale szczególnie w wojnie północnej, podczas której po jednej z bitew otrzymał stopień feldmarszałka (trzeci w Rosji), a po stłumieniu powstania w Astrachaniu został odznaczony pierwszy rosyjski hrabia. W Połtawie Szeremietiew dowodził centrum armii rosyjskiej iw dużej mierze przyczynił się do zwycięstwa nad Karolem XII.
Szeremietiew posiadał wielkie bogactwo rodowe, podczas wojny w Inflantach, według słów cara Piotra, „wspaniale zarządzany”, a za jego służbę oddano mu wiele majątków z chłopami (na przykład po bitwie pod Połtawą Szeremietiew został właściciel juchockiej volosty z 12 tysiącami chłopów), ale całe życie spędził w kampaniach, bitwach, negocjacjach dyplomatycznych i prawie nie odwiedzał wielu z nich, w tym Kuskowo. Marszałek polny zmarł cztery lata po zakupie Kuskowa, a rozkwit majątku związany jest przede wszystkim z jego synem Piotrem Borisowiczem. Nie zasłynął na polu bitwy ani w służbie cywilnej, choć osiągnął znane stopnie: za Elizawety Pietrownej otrzymał stopień generała naczelnego, a Piotr III uczynił go naczelnym szambelanem, dlatego jedynym owocem jego oficjalna działalność nosiła tytuł: „Karta na stanowiska i zalety naczelnego szambelana”.
W 1743 P. B. Sheremetev poślubił jedyną spadkobierczynię kanclerza A. M. Cherkassky'ego. Jej ojciec chciał ją wydać za mąż za dyplomatę i poetę Antiocha Kantemira, syna mołdawskiego władcy. Dlaczego to małżeństwo nie doszło, nie wiadomo, istnieje przypuszczenie, że Antioch nie chciał łączyć swojego życia z bajecznie bogatym, zepsutym i niezbyt surowym świeckim pięknem.
Prawie wszystko, co jest w Kuskowie, zawdzięcza swój wygląd Piotrowi Borysowiczowi Szeremietewowi, a sam pomysł budowy luksusowej posiadłości pod Moskwą mógł zrodzić się dlatego, że Szeremietew chciał mieć ją w pobliżu pałacu cesarzowej Elżbiety Pietrowna pod Moskwą we wsi Perow. Układ i aranżacja majątku Kuskovo były bezpośrednio związane z Jurijem Iwanowiczem Kologrivovem, przyjacielem i doradcą PB Szeremietiewa, człowiekiem o ciekawej i w dużej mierze niezbadanej biografii.
Piotr Wielki znał go dobrze, na którego polecenie Kologrivov nabył wiele dzieł sztuki za granicą, w szczególności słynną Wenus z Taurydów. Od około lat czterdziestych XVIII wieku. Kologrivov mieszka tu z Szeremietiewem.
Istnieją informacje, że autorem projektu pałacu był francuski architekt Charles de Valli, ale albo poddani, albo wynajęci architekci rosyjscy, a w szczególności FS Argunov i KI Blank, nadzorowali bezpośrednio budowę, chociaż w Kuskowie nic nie zostało zrobione bez konsultując się z Peterem Borisovichem, który miał ostatnie słowo.
Schemat dworski
Kościół Miłosiernego Zbawiciela
Jednokopułowy, ośmioboczny bęben kopuły posiada nisze z umieszczonymi w nich rzeźbami apostołów. Te same fasady wychodzą z trzech stron, od wschodu znajduje się niewielka absyda ołtarzowa. Trzy identyczne werandy bez markiz wyposażone są w obustronne klatki schodowe z balustradami z kutego żelaza. Żebrowany dach z ciemnym dachem i jasnymi ścianami różni się od wszystkich otaczających budynków
Wnętrze świątyni, które otwiera się przed wchodzącymi do kościoła Miłosiernego Zbawiciela, zaskakuje skromnością i lakonizmem. Starannie bielone ściany nie zawierają sztukaterii ani malowniczych obrazów. Z elementów dekoracyjnych wymienić można jedynie chodnik dywanowy pośrodku nawy, prowadzący do ikonostasu ołtarzowego. Jest też sklep z akcesoriami religijnymi.
Tylko niektóre święte wizerunki, w tym górna ikona Trójcy Świętej, mienią się złoceniami. Takie są wielkie ikony Matki Bożej i Dzieciątka na lewo od Świętych Bram i samego Zbawiciela - na prawo. Niezwykły kształt drzwi bocznych przejść do przestrzeni ołtarzowej, wykonanych w formie prostopadłych połówek łuków. W prawej widać nawet pomieszczenie do przebierania się duchownych.
Urządzenie widzianego już w pełnym rozmiarze świecznika do zdrowych świec jest dość tradycyjne, w przeciwieństwie do luksusowego prostokątnego.
Park
Park jest ograniczony kanałem z wodą i wałem przed nim, gdzie proste ścieżki układają się w regularny geometryczny wzór, który dzieli go na kilka części. W każdym z nich skrzyżowanie ścieżek tworzy centrum, oznaczone albo posągiem, albo pawilonem ogrodowym (np. Ermitaż zamyka perspektywę ośmiu alejek parkowych). Na głównej osi parku – od domu głównego do szklarni – znajduje się obelisk z 1787 roku. oraz kolumna z posągiem bogini mądrości, patronki sztuki, nauki i rzemiosła Minerwy, wzniesiona w 1776 r.
W parku znajduje się wiele rzeźb, m.in. „Scamander”, „Apollo”, „Afryka” i inne.
Latem w alejkach parkowych eksponowano drzewa południowe, przycięte w postaci różnych figur.
Główna aleja prowadzi do Wielkiej Kamiennej Szklarni, wybudowanej w latach 1761-1763. Przeznaczony był nie tylko do uprawy egzotycznych roślin, ale także do koncertów – centralną kubaturę, wydzieloną pod kopułą, stanowiła sala koncertowa. W szklarni znajdowały się najrzadsze drzewa laurowe, które miały 300 lat. Zniknęli już pod koniec XIX wieku. od zaniedbania
Na prawo od głównej alei znajduje się „Ptaszarnia” dla ptaków (stosunkowo niedawna rekonstrukcja), jeszcze dalej miejsce, w którym znajdował się Air, czyli teatr otwarty, a bliżej głównego domu – dom włoski, gdzie prawdopodobnie znajdowało się małe muzeum, Menażeria - pięć eleganckich domów, w których trzymano ptaki, a obok małego stawu - Grota, pawilon ogrodowy, zbudowany przez 1771, ozdobiony figurami ryb, muszli śródziemnomorskich i kamieni (za wzór służyła Grota Rastrelli w Carskim Siole). Na lewo od głównej alei znajduje się jeden z najbardziej niezwykłych zabytków baroku Kuskovo - Ermitaż z lat 1765-1767.
Holenderski dom
Pierwszy dom holenderski został zbudowany w 1749 roku na pamiątkę epoki Piotra Wielkiego. Pawilon ten był również przeznaczony do wypoczynku gości.
Kuskovo (park): jak się tam dostać, godziny otwarcia
Park Kuskovo znajduje się w południowo-wschodniej części stolicy. Adres parku leśnego i muzeum: Moskwa, ul. Młodzież, 2. Znajduje się w środku metropolii, ale odwiedzający zapominają o tym, trafiając do pięknego zakątka natury.
Na nizinie Meshchera znajduje się strefa leśno-parkowa o powierzchni ponad 300 hektarów. Na jego terenie znajduje się kilka pięknych stawów. Największym i najbardziej znanym jest Wielki Staw Pałacowy. Znajduje się naprzeciwko pałacu i osiedla i ma powierzchnię 14 hektarów.
Opcje podróży:
- Ze stacji metra Vykhino wsiądź do autobusu nr 620 lub minibusa nr 9M do przystanku „Muzeum„ Kuskovo”,„ Street Moldagulovoy”lub„ Veshnyakovskaya street”.
- Ze stacji metra Ryazansky Prospekt wsiądź w autobus numer 133 lub 208, przejdź do przystanku „Museum Kuskovo”, „Moldagulovy Street” lub „Veshnyakovskaya Street”.
- Ze stacji metra Novogireevo autobusem nr 615, 247 lub trolejbusem nr 64 należy udać się do przystanku przy ulicy Yunosti.
- W kierunku kolei kazańskiej stacje „Perovo”, „Veshnyaki” lub „Plyushchevo”.
- W kierunku Gorkiego stacji „Kuskovo”, „Novogireevo” lub „Chukhlinka”.
Godziny otwarcia
Park Kuskovsky jest umownie podzielony na dwie strefy: muzeum i park leśny. Mieszkańcy nazywają obie części tak samo, ale jednocześnie określają Kuskovo - park lub muzeum. Teren parku składa się z dzikiego parku leśnego i regularnego parku hrabiowskiego, na terenie którego znajduje się przepiękne Muzeum-Posiadłość.
Park leśny jest otwarty dla spacerów o każdej porze, zwykły park można zwiedzać od 10.00 do 20.00, a osiedle-muzeum ma płatne godziny otwarcia od 10.00 do 18.00. Kasy biletowe czynne są od 10.00 do 17.00.
Referencje
Dziś strefa leśno-parkowa Kuskovskaya jest uważana za jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc w stolicy. Ludzie przyjeżdżają tu, by oddychać powietrzem, podziwiać przyrodę i aktywnie wypoczywać.
Opinie o spacerze po parku są pozytywne, na jego terenie jest wiele placów zabaw dla dzieci, ławek, są doskonałe miejsca do jazdy na rolkach lub łyżwach. Istnieje wypożyczalnia rowerów. Teren parku leśnego jest czysty i zadbany, znajdują się w nim specjalne pawilony piknikowe.
