Dla zwykłego turysty mała wyspa Oak Island nie wygląda wyjątkowo. Standardowe miejsce ze zwykłymi ukształtowaniami terenu, piaskiem, skałami i drzewami. Ale pozory często mylą. Historia Oak Island pełna jest mistycznych wydarzeń, tragedii i tajemnic. Jedną z największych tajemnic tego miejsca jest dół z pieniędzmi.
Dzieci od XVIII do XIX wieku często grały w gry o tematyce pirackiej. Nie potrzebowali książek. Czerpali inspirację z różnych historii opowiadanych przez starych ludzi, którzy złapali piratów.
W pobliżu Nowej Szkocji znajdowała się wyspa, która kiedyś nazywała się Oak. Został nazwany na cześć dużego drzewa. Wyspa nie była zbyt duża. Daniel McGinnis opiekował się tym miejscem dla swoich gier. Często pływał tu z przyjaciółmi.
Łańcuch zdarzeń, które już na obecnym etapie uważane są za tajemnicze, rozpoczął się od głównego dębu. Na gałęziach drzewa chłopaki znaleźli wskazówkę wskazującą na ziemię. Chłopcy myśleli, że znaleźli skarb i zaczęli kopać. W rezultacie znaleźli studnię, która zeszła głęboko pod ziemię. Chłopaki, schodząc trochę w dół, odpoczywali na drewnianej powierzchni.
Daniel i jego przyjaciele udali się po pomoc do dorosłych. Ale odmówiono im, ponieważ wyspa miała raczej złą reputację. Potem sami chłopaki postanowili odkryć sekrety tego miejsca. Wspięli się prawie po całej wyspie, ale nie znaleźli nic poza monetą i kamieniem, do którego przywiązano łodzie.
Poszukiwanie skarbów
Daniel nie zrezygnował z pomysłu odnalezienia skarbów na wyspie. Zajęło to 10 lat i wrócił z asystentami. Rozpoczęto wydobycie studni. Poszukiwacze skarbów ciągle natykali się na węgiel drzewny, myjki kokosowe, warstwy gliny i drewniane ścianki działowe. Zdali sobie sprawę, że nigdy nie dotrą do skarbu z łopatami. Przyznając się do porażki, spakowali się i odeszli.
Drugiej wyprawie udało się dotrzeć do kamienia, rozbijając liczne ściany z żywicy i drewna. Na kamieniu było coś napisane. Napis udało się rozszyfrować dopiero w 1860 roku. "40 stóp poniżej, 2 miliony funtów zakopane."
Poszukiwacze skarbów nadal kopali. Ale czekali na kolejne rozbiory i ziemię. Po wyczerpaniu ludzie postanowili odpocząć. Poza tym noc już nadeszła. A wraz z nadejściem słońca byli rozczarowani - studnia była wypełniona wodą do 60 stóp. Nie było nic do wypompowania płynu. Po próbach nabierania wody wiadrami poszukiwacze skarbów zorientowali się, że nie poradzą sobie bez sprzętu.
Zatrudnili człowieka z pompą mechaniczną. Przybywając na wyspę, zaczęli wypompowywać wodę. Ale pompa się zepsuła. Wtedy pojawił się nowy pomysł - wywiercić dziurę obok studni, w której leży skarb. Pomysł polegał na tym, że kiedy ludzie wzniosą się na 110 stóp, wszystko, co muszą zrobić, to zejść do studni i odzyskać skarb. Ale woda zalała też nową dziurę. Ludzie wyjechali z niczym.
Liczne wyprawy
Podczas kolejnych wykopalisk stwierdzono, że woda w studni jest słona. Te. to nie jest kolejna pułapka. Wykop właśnie zalał morze. Ale z powodu chciwości ludzi i ciągłych kłótni poszukiwania skarbów prędzej czy później ustały.
Podczas kolejnych prac wykopaliskowych obok studni pieniędzy drążono otwory i tunele. Ale morze również zalało te dziury. Walka z wodą była bezskuteczna.
Pierwsza śmierć nastąpiła w 1861 roku. Kocioł eksplodował podczas wypompowywania wody i zabił operatora.
Podczas wykopalisk natrafiono na podziemne przejścia i kanały, które miały odprowadzać wodę. Ale zostały zniszczone przez poszukiwaczy skarbów, którzy przybyli wcześniej. Wszystko to doprowadziło do całkowitego zalania systemu przejść i kanałów. Nawet nowoczesna technologia nie mogła pomóc w odnalezieniu skarbu.
Ceniony skarb
Po raz pierwszy skrzynię, w której miał znajdować się skarb, widziano podczas kolejnej wyprawy w 1971 roku. Poszukiwacze skarbów wywiercili obok studni otwór o wysokości 165 stóp, przygotowali miejsce i opuścili kamerę wideo do wypełnionego wodą szybu.
Zdaniem naukowców szyb kończył się wgłębieniem wykutym w skale. Ta jaskinia zawierała skrzynię, ludzką rękę i czaszkę. Następnie podjęto kilka prób zebrania skarbu. Ale wszystkim się nie udało. Przy najmniejszym ruchu wszystko schowało się pod czarnym błotem. Znalezienie skrzyni w takim środowisku było niemożliwe.
Tajemnica wciąż pozostaje nierozwiązana. Wykopaliska trwają na obecnym etapie. Wszyscy poszukiwacze skarbów znaleźli hiszpańską złotą monetę i kilka ogniw ze złotego łańcuszka.
Wniosek
Przeprowadzono wiele badań. Okazało się, że osoby, które ukryły skarb, były dobrze zorientowane w górnictwie i hydrotechnice. Ponadto prace mające na celu ukrycie skarbu musiały być prowadzone na kilka zmian w ciągu kilku miesięcy. W tym samym czasie na wyspie miało przebywać około tysiąca osób.
Według współczesnych badaczy, dopóki nie okaże się, kto zamienił wyspę w fortecę, aby przechowywać jedyną skrzynię, nie będzie można się do niej dostać.
I możliwe, że skarb już dawno został wydobyty. Wykopaliska prowadzone są przez turystów, którzy wierzą, że mogą znaleźć skarb i wzbogacić się.
