Początkowo wakacje w Hiszpanii są niezwykłe dla mieszkańców rosyjskich megalopoli - miarowy bieg życia, niezwykły dla Moskali i Petersburgów, wymaga pewnego rodzaju „aklimatyzacji”. Relaksujące rozmowy w kolejce do zakupów to coś, do czego musisz się przyzwyczaić, jeśli chcesz wydawać pieniądze, ale oszczędzasz nerwy.
Hiszpanie, niezależnie od gęstego zaludnienia swojego miasta, są przyzwyczajeni do spokojnego patrzenia na świat. Być może Madryt i Katalończycy są trochę w mniejszym stopniu, ale na tle wiecznie „ukąsanych” rosyjskich turystów wydają się bardzo spokojni. Istnieje wersja, w której istnieje hiszpański podręcznik, który zaleca cieszenie się życiem we wszystkich jego urokach i trudnościach.
Hiszpania, jeśli zignorujemy niekończące się spory Madrytu z kochającymi wolność autonomiami, jedna wielka rodzina. Rodziny wśród Hiszpanów są przesadnie hałaśliwe i duże - można to zrobić na odwrót.
Jednak szybko przyzwyczajasz się do tej osobliwości zachowań narodowych, pogrążając się w atmosferze życzliwości. Od tego momentu zaczyna się prawdziwy odpoczynek – wszystkie problemy i sprawy pozostają na innym poziomie percepcji, do którego zawsze można wrócić, ale jeszcze nie.
Ten styl życia ma również swoje wady. Preferując rozrywkę rodzinną, wielu Hiszpanów poświęca godziny pracy, a co za tym idzie, możliwość stałego wysokiego dochodu.
Swój wkład miał oczywiście światowy kryzys. Bezrobocie sprawiło, że samo istnienie pracy jest już osiągnięciem i powodem do dumy, ale wielu Hiszpanów nadal cieszy się życiem w nowych, trudnych warunkach. Łagodny klimat, przystępne ceny i jakość produktów sprzyjają pozytywnemu spojrzeniu na świat.
Osobliwości Hiszpanów przejawiają się również w ich stosunku do przemysłu samochodowego. Jeśli Niemcy skrupulatnie monitorują stan swojego samochodu osobowego, stając się „niewolnikami” pojazdu, to Hiszpanie jeżdżą samochodem w pierwszej kolejności, niezależnie od jakichkolwiek rys, wgnieceń czy pęknięć. Samochód jeździ, co oznacza, że Hiszpan będzie zadowolony. Taka jest postawa. Sąsiedzi, którzy zaparkowali swoje prywatne samochody zbyt ciasno, uśmiechają się do siebie i nie wspinają się na nietoperze. I musimy nauczyć się od Hiszpanów takiej manifestacji emocji.
