Ta mała rzymska fontanna o dziwnej nazwie „Babuino” nie cieszy się tak bajeczną popularnością jak luksusowa Fontanna di Trevi. Turyści zastanawiają się, kogo reprezentuje posąg fontanny, gdy spotykają go na Via del Babuino. Jest tak niezwykły, że niezmiennie zapada w pamięć.
Satyr - Silenus - Babuino
Aby zobaczyć figurkę tej imponującej półkozy, półczłowieka, turysta musi odbyć spokojny spacer wzdłuż Via del Babuino. Znalezienie ulicy jest łatwe. Jest to jedna z trzech belek ulicznych wychodzących z Placu Poppolo. Musisz wybrać ten, który leży bliżej parku Villa Borghese i prowadzi do innego słynnego rzymskiego placu - Hiszpanii.
Ważne jest, aby się nie spieszyć, w przeciwnym razie można łatwo prześlizgnąć się obok małej fontanny ozdobionej tym misternym posągiem. Początkowo nazwano tę mityczną postać. Tak więc wiecznie podchmielony, gruby i włochaty, zupełnie brzydki towarzysz boga Dionizosa (Bachusa). Starszemu Satyrowi nadano imię.
A to przydomek nadany temu małemu posągowi mitycznego bóstwa przez dowcipnych Rzymian. Urodził się w związku z pojawieniem się małpy, gęsto zarośniętej wełną. Szczęśliwe, w oczach mieszczan, przezwisko mocno przyklejone do odrapanego posągu brzydkiego staruszka Silenusa. A potem przylgnął do ulicy i stał się jego oficjalną nazwą -.
„Rodzice”: trzech papieży i jeden kupiec
Fontanna pojawiła się w Rzymie w XVI wieku i bezpośrednio zaangażowały się w to co najmniej cztery osoby. Trzech z nich to papieże i jeden bogaty kupiec:
Papież Pius IV. Jego rola sprowadza się do tego, że wprowadził zasadę, zgodnie z którą obywatel mógł korzystać z wody w nieograniczonych ilościach. Ale pod jednym warunkiem - trzeba było z własnych środków zbudować fontannę do ogólnego użytku. Takie miejskie źródła wody nazywano w Rzymie „półpublicznymi”
Papież Pius V zezwolił na zainstalowanie fontanny
Papież Grzegorz XIII nakazał ozdobić czaszę fontanny rzeźbą
Patrizio Grandi jest przedsiębiorczym kupcem z Ferrary, któremu pozwolono zbudować fontannę. Wybudował go bogaty kupiec, który otrzymał prawo do swobodnego pobierania wody w dowolnej ilości do nawadniania w swoim gospodarstwie
Rzeźba antyczna do tego czasu była Wyborem spadła na Silenus ze względu na to, że ten żądny wina pogański bóg był uważany za patrona źródeł. Dalsza historia tej niebanalnej budowli również obfituje w ciekawe szczegóły.
Jak mitologiczny bóg pomylił kapłana i stał się „mówiącym posągiem”
Obraz Silenusa wywołał dziwną reakcję kardynała Dezzy. W mitologicznym bóstwie wyobrażał sobie katolickiego świętego. Dlatego przechodząc obok, zawsze z szacunkiem kłaniał się tej rzeźbie. Takie zachowanie na wpół ślepego księdza dało początek plotkom i kpinom Rzymian. Na pomniku Babuina mieszczanie zaczęli wieszać tabliczki z anonimowymi rymami potępiającymi papieża i kapłaństwo oraz broszury krytykujące władze. Tak więc postać Pawiana Sylena stała się jedną z sześciu rzymskich „kongregacji dowcipnych”.
Baboino przez wieki obwiniał lokalne władze. Później, zamiast tabliczek, nieznani autorzy zastosowali bardziej nowoczesną metodę – ścianę za posągiem gęsto pomalowano graffiti. Jednak w 2007 roku „gadatliwa” fontanna została wyciszona. Ludowa „gazeta ścienna” została zakazana. Usunięto graffiti, a ścianę oczyszczono i pomalowano farbą antywandalową. Administracja miasta zdecydowała, że takie napisy nie powinny znajdować się na elitarnej ulicy z drogimi sklepami i wykwintnymi galeriami sztuki.
Oddzielenie Babuino z basenem
Przygody z fontanną zdarzały się już wcześniej. W 1738 r. został zepchnięty do niszy w związku z budową nowego dużego pałacu, aby nie przeszkadzał w przejściu. A w 1877 r. rozebrano i całkowicie oddzielono Babuina od jego basenu – kolorowy posąg przeniesiono na dziedziniec sąsiedniego palazzo, a granitową wannę zainstalowano w innej fontannie. Ale to nie koniec przygód fontanny.
Szczęśliwe zakończenie
Pawian nie został zapomniany. W 1957 r. żądania Rzymian doprowadziły do tego, że basen powrócił na swoją pierwotną ulicę. Fontanna z figurą brzydkiego, ale ukochanego stworzenia została zainstalowana w pobliżu kościoła Sant Atanasio dei Greci przy Via del Babuino. Oddzielenie posągu od basenu zakończyło się szczęśliwym spotkaniem.
Podstępny Babuino, wsparty na łokciu, wciąż wypoczywa na głazie, z którego wypływają dwa strumienie wody. Zerka chytrze na gapiących się na niego przechodniów i nawet nie próbuje ukryć uśmiechu za puszystym długim wąsem.
Adres kościoła Sant'Atanasio, obok którego znajduje się fontanna Babuino
Chiesa di San Atanasio dei Greci, Via del Babuino, 149. Fontana del Babuino. Calle del Babuino, 149. Fontanna Babuino.
