W ostatnich latach Republika Ghany stała się atrakcyjna dla turystów, także rosyjskich. Dzika sawanna, wydmy, bajeczne laguny i egzotyczna fauna witają tych, którzy znajdują się w tej części Afryki. Droga ze stolicy Rosji do Ghany nie jest krótka, trzeba uzbroić się w cierpliwość. Ponieważ na główne lotnisko tego afrykańskiego kraju nie ma bezpośredniego lotu, turyści będą musieli przenieść się w jednym z europejskich miast.
Na mapie świata
Kraj Ghana znajduje się w zachodniej części kontynentu afrykańskiego. Jej południowe brzegi są obmywane przez Zatokę Gwinei Oceanu Atlantyckiego. Ghana graniczy z Wybrzeżem Kości Słoniowej na zachodzie, Burkina Faso jest sąsiadem od północy, a Togo na wschodzie. Meridian zerowy przechodzi przez terytorium państwa, republika żyje w tym samym czasie co Wielka Brytania. Kraj nie musi przechodzić na czas letni, ponieważ bliskość równika gwarantuje co najmniej dwanaście godzin światła dziennego dziennie.
Z historii państwa
Wykopaliska archeologiczne pokazują, że cywilizacja pojawiła się tu już w epoce brązu. W XIII wieku powstały miasta-państwa, z których największym było Begho. W średniowieczu na tym terenie powstało stowarzyszenie plemion zwane Aszanti. Ta ziemia od dawna przyciąga Szwedów i Niemców. W XVI wieku Portugalczycy zbudowali tu kilka fortec. Brytyjczycy byli w stanie wyprzeć konkurentów, pozyskawszy poparcie lokalnych plemion. Jednak nieuznawanie przez Anglię lokalnej federacji doprowadziło do wieków walk między lokalnymi plemionami a kolonistami, co ograniczyło ich dalszy postęp w głąb Afryki.
Jako państwo Ghana uzyskała niepodległość w 1957 roku. Początkowo posługiwała się modelem struktury państwa jak w Związku Radzieckim. Ale wkrótce kraj rozpoczął demokratyczne przemiany, republika prezydencka stała się formą rządu w Ghanie.
Flaga narodowa składa się z pasków w trzech kolorach. Dolna żółta symbolizuje bogactwo surowców mineralnych, środkowa zieleń wskazuje na obfitość roślinności, górna czerwień symbolizuje przelaną krew bojowników o niepodległość. Ponadto pośrodku płótna znajduje się czarna pięcioramienna gwiazda - symbol wolności i jedności narodów Afryki.
Kraj zajmuje czołowe miejsce w wydobyciu złota, ale tutaj nie jest uważany za wskaźnik bogactwa. Podczas ceremonii przywódcy plemienni noszą dużą ilość biżuterii, podkreślając w ten sposób ich moc.
Stolica Akra
Największą osadą w Ghanie jest stolica – miasto Akra. Na mapie kraju miasto położone jest w jego południowej części, w pobliżu wybrzeża. To nie tylko port, ale także ośrodek kulturalny i administracyjny. Powstał w sąsiedztwie dwóch twierdz, wzniesionych niegdyś przez Brytyjczyków i Duńczyków. W 1877 roku Akra stała się głównym miastem kolonii brytyjskiej. Zachował status stolicy nawet po uzyskaniu niepodległości, a poza tym otrzymał możliwość dalszego rozwoju. Dziś jest to miasto o jednym z najwyższych standardów życia w Afryce. Liczne rezydencje i budynki rządowe dodają luksusu. Centralny plac stolicy Ghany przypomina główny plac Moskwy.
Zamki, fortece, meczety
Na wybrzeżu Atlantyku przetrwały setki twierdz wzniesionych przez Europejczyków w różnym czasie. Przede wszystkim turyści powinni odwiedzić Elminę. Starożytny portugalski zamek został zbudowany przez samego Krzysztofa Kolumba i jego współpracowników. Nawet po kilku rekonstrukcjach budynek znajduje się na liście dziedzictwa ludzkości, zatwierdzonej przez UNESCO. W różnych okresach służył jako obrona, był więzieniem, szpitalem, a nawet ośrodkiem rekreacji.
Portugalska forteca Axim wznosi się na krawędzi urwiska. Zamek Osu został wzniesiony przez Duńczyków w 1657 roku, dziś służy jako rezydencja głowy państwa. Ale fort Cape Coast w mieście o tej samej nazwie jest uważany przez mieszkańców Ghany za szczególnie przerażające miejsce. W jego lochach mieszkańcy kontynentu przez wiele miesięcy czekali na swój los, którzy zostali następnie sprzedani do Ameryki i Europy. Ekspozycja przedstawia karty niewolników, starożytną broń, ubrania, sprzęty domowe, sztukę i biżuterię. Budynek służy jako przypomnienie niesprawiedliwości i okrucieństwa.
Meczet w Larabanga wygląda zupełnie nietypowo dla obcokrajowców. Każdy, kto odwiedza Ghanę, chce zobaczyć tę strukturę, stworzoną z drewna i gliny siedem wieków temu. Dziś lokalny zabytek jest zagrożony zniszczeniem pod wpływem czynników naturalnych: słońca, opadów i wiatru. Niedaleko wioski o tej samej nazwie znajduje się Mystic Stone. Według pradawnej legendy, podczas budowy drogi była kilkakrotnie przenoszona, ale za każdym razem wracała na swoje pierwotne miejsce. Turystom nie wolno dotykać kamienia, aby nie utracić jego niezwykłej mocy.
Nieskazitelna natura
Głównym atutem Ghany jest bogata flora równikowej dżungli. Rząd kraju zadbał o utworzenie na jego terenie kilku rezerwatów, w których gromadzone są dziesiątki rzadkich i zagrożonych gatunków roślin i zwierząt.
Park Narodowy Kasum zajmuje powierzchnię 360 kilometrów kwadratowych. Słonie, antylopy, małpy swobodnie wędrują po jego terytorium. Tutaj zebrano 250 gatunków ptaków. Szczególnie podziwiane przez turystów są mosty wiszące, z których podziwiać można wspaniałe widoki.
Park Narodowy Mole w północno-zachodniej części kraju jest uważany za kolejny popularny cel turystyczny. Jego krajobraz to sawanny i pastwiska, a także wysychające w sezonie rzeki. Jest wiele bawołów, lampartów, lwów i dzików, a także wiele płazów i gadów.
Trzydzieści kilometrów od stolicy znajduje się Ogród Botaniczny Aburi, który został otwarty w 1890 roku. Powierzchnia najpiękniejszego zakątka kraju to 64 hektary. Ptaki latają między drzewami i krzewami, a motyle są pełne kolorów. Park posiada własną szklarnię i szkołę ogrodniczą do uprawy roślin leczniczych.
charakter narodowy
Sam sposób życia Aborygenów jest niezwykle interesujący dla turystów. Nie bez powodu wyjazdy cudzoziemców do odległych wsi i małych wsi stały się nowym kierunkiem turystyki. Tam mogą obserwować życie rdzennej ludności, rytuały szamanów, a nawet ceremonię voodoo. Pogańskie plemię w Tamale wyznaje magię i religię duchów. Ich wioska składa się z małych glinianych chatek. Nie mniej popularna jest południowa wioska Mognori. Tutaj turyści mogą dołączyć do zabawnego tańca Aborygenów w lokalnych strojach plemiennych w rytm bębnów. Możesz nawet wziąć udział w pogrzebie, podczas którego nie ma zwyczaju rozpaczać, ale wszyscy obecni bawią się i radują.
Na granicy z Togo znajduje się wioska czarowników. W jednym miejscu zebrało się ponad sto czarownic, które przeniosły się z innych miejsc. Budują domy z gliny, prowadzą własne gospodarstwo domowe i nie utrzymują kontaktu z cywilizacją. Krewni oskarżyli każdego z nich o angażowanie się w czarną magię i zostali wydaleni.
W mieście Kumasi w 1951 roku pojawiło się muzeum opowiadające o wielowiekowej historii kraju Ghany. Obok ekspozycji znajdują się pawilony handlowe, z których żaden turysta nie wychodzi z pustymi rękami.
Cechy turystyki
Inną egzotyczną cechą Ghany jest jej kuchnia narodowa. Dominują dania rybne i mięsne, a także obfitość warzyw i ziół. Bliskość oceanu umożliwia uzupełnienie diety owocami morza. Na deser miejscowi serwują owoce, zwłaszcza banany smażone z imbirem i pieprzem. Kakao jest uważane za ulubiony napój, ponieważ owoce drzewa czekoladowego stanowią większość eksportu kraju.
Piękno narodowe tej części kontynentu afrykańskiego jest hipnotyzujące, dzięki czemu rozwój branży turystycznej w Ghanie nabiera bezprecedensowego rozmachu i zajmuje trzecie miejsce w kraju po wydobyciu złota i eksporcie ziarna kakaowego. Gorący klimat tropikalny pozwala na przyjmowanie turystów przez 365 dni w roku. W marcu, który jest najcieplejszym miesiącem, termometr podnosi się do 32 stopni, aw chłodnym sierpniu temperatura wynosi 23 stopnie. Ciepło jest nieco redukowane przez wiatr i ulewne deszcze.
Oprócz zwiedzania lokalnych atrakcji i głównych miast Ghany na wycieczce z przewodnikiem, dodana jest wycieczka do wodospadu Kintampo o wysokości 70 metrów i wpadającego do rzeki Volta. Turyści mogą wpaść na największy targ Kaneshi w stolicy Akrze, aby w pełni poczuć zapach lokalnych owoców i przypraw. Odwiedź także malownicze plantacje kakao wokół jeziora Volta.
W Ghanie jest wiele ciekawych i wyjątkowych miejsc, ale główną rzeczą, która od razu rzuca się w oczy zwiedzających, jest przyjazny wygląd mieszkańców i uśmiech na ich twarzach.
