Nazwa zamku została przetłumaczona z języka niemieckiego jako „New Swan Cliff”. Powstał dzięki królowi Ludwikowi II, który poświęcił budynek swojemu przyjacielowi Ryszardowi Wagnerowi.
Dawno, dawno temu na miejscu zamku znajdowały się dwie fortece, ale Ludwik II chciał zbudować bajeczny pałac. Na jego rozkaz skała została wysadzony w powietrze, a płaskowyż spadł o około 8 metrów. Do 1869 r. droga i wodociąg były gotowe, po czym rozpoczęto budowę zamku.
Idee artystyczne nadwornego architekta Riedla ucieleśniał mistrz Jank. W 4 lata wybudowano bramę, a prace nad zamkiem zakończono w kolejnych 10 latach. Proces przeciągał się, ponieważ król budował Neuschwanstein bez użycia publicznych pieniędzy. Sprawę mógł zakończyć dopiero po śmierci ojca, kiedy pojawiły się środki. Zajęło to dwa razy więcej pieniędzy niż planowano, a król był zadłużony.
Niedokończone, ale majestatyczne?
Głównym budulcem był piaskowiec, ale okna, sklepienia i kolumny wykonano z marmuru. Parowy dźwig podniósł wózki materiałów budowlanych do budowy eleganckiego 5-piętrowego budynku. Na budowie pracowało ponad 200 kamieniarzy, stolarzy i pracowników pomocniczych.
Król na krótko cieszył się widokami z czwartego piętra, gdzie znajdowały się jego komnaty. Zmarł dwa lata później, a praca została zawieszona. Trzecie piętro, sala dla rycerzy, taras zachodni i łaźnia pozostały niedokończone. Główna wieża o wysokości 90 m w ogóle nie została zbudowana.
Królowi udało się jednak stworzyć salę dla śpiewaków, wokół której zbudowano cały zamek. Za Henryka II sala nie była użytkowana, ale od 1933 roku od sześciu lat odbywają się tu odświętne koncerty. Tradycja została wznowiona w 1969 roku.
Najbardziej imponująca w zamku jest niedokończona sala tronowa, stworzona przez króla na cześć łaski Bożej. Motywy religijne w dekoracji, marmurowa klatka schodowa, mozaika posadzkowa zdobiły salę. Na ogół wnętrze zamku poświęcone jest motywom łabędzi według starych germańskich legend. Łabędź to heraldyczny ptak z rodu hrabiego, którego następcę uważał za siebie ojciec Ludoviga. Sale ozdobione są również ilustracjami do oper Wagnera.
Korzystanie z zamka
W czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej w zamku przechowywano złoto Banku Rzeszy, a także meble, obrazy i biżuterię z kolekcji Hitlera. Ludwik II zbudował zamek w ustronnym miejscu, a nie w mieście, dzięki czemu budynek przetrwał. W okresie powojennym Neuschwanstein został wykorzystany do kręcenia filmu o fikcyjnej krainie oraz do dwóch filmów o Ludwiku II.
Ciekawostka z życia P. I. Czajkowski: był zafascynowany widokiem zamku, w wyniku czego, według historyków, pojawił się pomysł baletu „Jezioro łabędzie”.
Teraz jest jednym z popularnych celów turystycznych dla osób szukających romantycznych przygód na południu Niemiec, w pobliżu miasta Füssen. W zamku mieszka tylko jedna osoba - stróż, który pilnuje muzeum. Turyści przyjeżdżają tu pieszo, dorożką lub autobusem.
