Parque de Maria Luisa to nie tylko część bogactwa kulturowego, ale także najpopularniejszy ogród publiczny, uznawany za „zielone płuca” Sewilli, w którym tak przyjemnie jest obcować z naturą, uprawiać sporty, bawić się z nią. dzieci i po prostu zrelaksuj się …
Maria Louise, Infantka i księżna Montpensier, od której imienia nosi nazwę park, osiedlili się w Sewilli w 1849 roku, po tym, jak książęta kupili pałac San Telmo w stolicy Andaluzji. Na terenie wokół pałacu założono ogród według europejskiego krajobrazu z połowy XIX wieku. W 1893 roku Maria Luisa podarowała miastu połowę Ogrodów San Telmo w okolicy od promenady Gwadalkiwir do Plaza de España, gdzie w przeszłości znajdowały się Ogrody Marianny.
Park Marii Luisy został otwarty przed Wystawą Iberoamerykańską 18 kwietnia 1914 roku, razem z Plaza de España. Przez trzy lata architekt Anibal Gonzalez i francuski projektant krajobrazu Jean-Claude Nicolas Forestier pracowali nad przekształceniem ogrodu, dodając Staw Lotosu, Fontannę Lwów i Aleję Pizarro. Po wystawie prace nad projektem parku i Plaza de España trwały do 1929 roku, zainstalowano nowe obiekty w stylu mauretańskim, inkrustowane kaflami, posągi i fontanny.
Park w obecnej formie zajmuje powierzchnię 34 hektarów i szczyci się wieloma ptakami, które tu osiadły, w tym pawiami, zielonymi papugami i różnymi ptakami śpiewającymi, łabędziami, kaczkami i oczywiście gołębiami, cierpliwie czekającymi na ziarno i chleb od odpoczynku. W roślinności dominują palmy, eukaliptusy, cyprysy, magnolie, akacje, mirty, drzewa pomarańczowe, sosny śródziemnomorskie, rozłożone są rabaty kwiatowe, a pod winoroślami ukryte są altany. Oprócz cech przyrodniczych park charakteryzuje się małą formą architektoniczną – stawy, fontanny, posągi, altany, alejki, pomniki poety Beckera i pisarza Miguela Cervantesa. Na Plaza de España można odwiedzić muzea sztuki ludowej i archeologii oraz muzeum historii wojskowości, mieszczące się w pawilonach wybudowanych na wystawę.
