Językiem urzędowym Holandii i językiem ojczystym dla większości mieszkańców tego kraju jest niderlandzki, który jest również formalnie nazywany niderlandzkim. Holenderski należy do podgrupy języków zachodniogermańskich. Jest blisko spokrewniony z niemieckim i angielskim i znajduje się gdzieś pomiędzy.
Holenderski lub Holenderski
W średniowieczu język ten nazywał się Dietsc lub Duutsc, co jest historycznie odpowiednikiem niemieckiego. Nazwa ta miała znaczenie „język pospólstwa”, inne niż łacina, która była językiem religii i nauki. Dziś oficjalna nazwa języka to Nederlands lub Netherlandic.
Język ten jest również nazywany holenderskim (holenderski), ponieważ język literacki w dużej mierze opiera się na dialekcie starej prowincji Holandii. W 1840 roku prowincja ta została podzielona na dwie: Holandię Północną i Holandię Południową. Ściśle mówiąc, Holandia to tylko dwie z dwunastu prowincji Holandii. Chociaż są najbardziej znane poza granicami kraju. Dlatego nazwa Holland jest stosowana w całej Holandii. Ta praktyka była powszechna w naszym kraju od czasów Piotra Wielkiego.
Holenderski w formie standardowej i dialektalnej jest językiem mówionym dla większości ludzi w Holandii, północnej Belgii i stosunkowo niewielkiej części Francji nad Morzem Północnym. W Belgii język niderlandzki, obok francuskiego i niemieckiego, jest jednym z trzech języków urzędowych.
Holenderski jest używany jako język rządowy w Surinamie i na wyspach Curacao, Sint Maarten, Aruba, Bonaire, Saba i Sint Eustatius, które razem tworzą miejsce zwane Antylami Holenderskimi. Pochodzący z niderlandzkiego język afrikaans jest jedynym językiem urzędowym w RPA.
Dialekty niderlandzkiego i innych języków kraju
W piśmie język niderlandzki jest dość jednorodny. W Holandii i Belgii różni się niczym od pisanego angielskiego w Wielkiej Brytanii i USA. Istnieje wiele form mówionych. Standardowy holenderski (Standaardnederlands lub Algemeen Nederlands) jest używany do celów rządowych i urzędowych, w tym nauczania w szkołach i na uniwersytetach.
Lokalne dialekty są używane w nieformalnym otoczeniu. Na przykład z rodziną i przyjaciółmi lub z osobami z tego samego obszaru. W stosunkowo małej Holandii istnieje co najmniej dwadzieścia osiem dialektów. Wielu lingwistów uważa niektóre z nich za języki hotelowe.
Tak więc język zachodniofryzyjski jest uważany za odrębny język, którym posługuje się około 450 tysięcy osób. Język ten, wraz z holenderskim, ma oficjalny status w prowincji Fryzja. Do niedawna dialektom języka niderlandzkiego przypisywano kilka dialektów dolnosaksońskich w Holandii, powszechnych w północno-wschodniej części kraju.
Niedawno otrzymali status języka regionalnego. Te dialekty są bliższe dolnoniemieckiemu używanemu w północnych Niemczech niż holenderskiemu. Dialekty dolnosaksońskie w Holandii posługuje się około 1800 osób. Dialekt limburski, którym posługuje się około 800 tys. osób na południowym wschodzie Holandii, również uzyskał status języka regionalnego. Jest również powszechny w sąsiedniej Belgii i Niemczech.
