Miasto Petuszki znajduje się nad brzegiem rzeki Klyazma. Według jednej wersji nazwę osady nadały miejscowe gwizdki-zabawki, które chętnie kupowane są na jarmarkach. Inne interpretacje wiążą nazwę z gangiem, który wydał pianie koguta przed atakiem rabusiów rabujących wozy.
Po raz pierwszy o Kogucikach wspomniano w XVII wieku. Później na stacji pojawiła się wioska o tej samej nazwie. W listopadzie 1965 roku osada typu miejskiego Nowe Petuszki stała się miastem.
Muzeum Koguta
Stylizowany wizerunek ptaka, od którego wzięła się nazwa osady, witał gości przy wjeździe do miasta do 2000 roku. Zastąpił go postument z nazwą. Najbardziej uderzającą atrakcją jest pozytywne i bardzo urocze Muzeum Koguta.
Jest interesujący zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Ekspozycja prezentowana jest w formie bajecznej osady. Na jednej z muzealnych ulic można dowiedzieć się, co wydarzyło się wcześniej, jajko lub kurczak. Za symboliczną opłatą trzech wron przewidziana jest możliwość złożenia życzenia. A także goście zapoznają się z życiem starożytnej wioski.
Ptak, który dał nazwę całemu miastu, ma własną galerię, bibliotekę i całą ulicę prezentów. Na wystawie znajduje się ponad 2000 eksponatów, z których wiele ciekawostek o każdym opowie przewodnicy.
Budynki i konstrukcje
Została wybudowana w stylu secesyjnym, z okazji stulecia Wniebowzięcia Matki Bożej w 2010 roku. Wzniesiony przed nim przez dekadę kościół św. Mikołaja Cudotwórcy został zniszczony w latach dwudziestych.
Na początku lat 2000 obok budynku dworca rozpoczęto budowę drewnianego kościoła na cześć ostatnich lat jego życia w mieście, biskupa Kowrowa Atanazego. Pod koniec października 2020 roku odbyła się konsekracja świątyni.
W pobliżu stacji znajduje się wieża ciśnień. Autorem projektu jest słynny akademik Szuchow. Z dwustu wybudowanych przez niego budowli w kraju pozostało do chwili obecnej tylko 8 egzemplarzy. Najbardziej znana jest Wieża Szuchowa na Szabołowce.
Na dworcu można również zobaczyć pomnik parowozu serii „L”. To tak, jakby spotykał każdego, kto przybył. Budynek lokomotywowni, będący swoistą wizytówką miasta, został rozebrany w latach 2008-2009. Na jego miejscu zainstalowano lokomotywę parową.
Erofiejew i Pietuszki
Miasto zostało wprowadzone w życie kulturalne Rosji przez pisarza Wenedykta Erofiejewa. Według jednej z wersji, jedna z lokalnych mieszkańców, Valentina Zimanova, stała się prototypem bohaterki jego wiersza „Moskwa-Petuszki”, do którego tak aspirował liryczny bohater. Autor, który przybył tu w 1959 roku, spędził w mieście nie więcej niż dwa lata.
W latach dziewięćdziesiątych pojawiły się informacje, że na stacji miejskiej wzniesiono pomnik Venichki. Dzięki tej plotce zaznajomieni z wierszem goście miasta bezskutecznie poszukują pomnika.
Pomnik faktycznie istnieje, ale tylko w innym miejscu. Początkowy projekt zakładał, że pierwsza część kompleksu, Venichka, zostanie zainstalowana na dworcu Kursk w stolicy. Jego Kochanie miało być umieszczone w Petuszki.
Cały pomnik został przeniesiony w 2000 roku na stację metra Mendelevskaya, do małego ogrodu publicznego. Cytat z dzieła wyryty jest na cokole posągu ukochanego bohatera. Ale w Petuszki jest muzeum pisarza.
