Słowo „azymut” pochodzi od arabskiego „as-sumut”, co oznacza „ścieżkę”, „kierunek”. Najczęściej używane wyrażenia ze słowem azymut to azymut ciała niebieskiego i azymut obiektu ziemskiego. Azymut to kąt między południkiem przechodzącym przez punkt, w którym znajduje się obserwator, a kierunkiem do określonego obiektu. W praktyce jest to kąt między lokalnym obiektem, mierzony zgodnie z ruchem wskazówek zegara w stopniach, a północą.
Instrukcje
Krok 1
Azymuty mają następującą klasyfikację: azymut prawdziwy lub astronomiczny, azymut geodezyjny, azymut magnetyczny. Azymut astronomiczny to kąt między płaszczyzną pionową przechodzącą przez gwiazdę a płaszczyzną południka. Azymut geodezyjny to kąt dwuścienny liczony zgodnie z ruchem wskazówek zegara do normalnej płaszczyzny, która zawiera dany kierunek od płaszczyzny, jej północnej części, geodezyjnego południka punktu. Azymut magnetyczny to kąt pomiędzy płaszczyzną południka magnetycznego miejsca a dowolnym kierunkiem.
Krok 2
W topografii wojskowej praktykowana jest kolejność ruchu w azymutach i organizacja kolejności ruchu. Namiar wojskowy to kąt wyznaczany przez kurs na północ i ustalony kurs. Chodzenie w azymucie oznacza chodzenie, kierując się kompasem i obliczonym kątem, czyli azymutem, w określonym kierunku. Istotą ruchu w azymutach jest niezmienność kierunku na ziemi, wyznaczanego przez azymuty magnetyczne i odległości zaznaczone na mapie. Kierunki ruchu wyznacza się za pomocą żyrokompasu (urządzenia do określania kątów obrotu obiektu wokół osi pionowej i zmiany kątów kursu) lub kompasu magnetycznego. Odległości mierzone są za pomocą prędkościomierza lub w krokach.
Krok 3
Pomocnicze punkty orientacyjne (z wyjątkiem pośrednich punktów orientacyjnych) są często używane w celu ułatwienia utrzymania kierunku ruchu.
Azymut bezpośredni to azymut od jednego punktu do drugiego. Azymut powrotu to azymut kierunku od innego punktu do określonego punktu. Azymuty te nazywane są azymutami wzajemnymi.
Azymuty są obliczane od zera stopni do pełnego okręgu na skali stopni kompasu, czyli od punktu północnego - 0 stopni na wschód do 360 stopni. W astronomii azymut jest obliczany w tym samym kierunku od punktu z południa na zachód. Azymuty są mierzone za pomocą przyrządów goniometrycznych.
